Uncategorized

Όσοι έχουν ένα χωριό το οποίο επισκέπτονται από παιδιά θα ξέρουν ότι η χάρη του είναι ασύγκριτη. Αναμνήσεις παιδικές εφηβικές,

Ευγένιος Τριβιζάς. Μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης με μια νότα αισιοδοξίας για τα παιδιά, για όλους εμάς! Ας δούμε μερικά όμορφα

“Ένα όνειρο Το χειρότερό σου όνειρο βγήκε αληθινό: Αυτό το χτύπημα του κουδουνιού της πόρτας – όχι μια απλή σύμπτωση,

Το κοριτσάκι της Χιροσίμα “Εγώ είμαι που χτυπώ την πόρτα σας Εδώ ή αλλού χτυπάω όλες τις πόρτες Ω μην

Πότε χαμογελάει το φεγγάρι; Στο φευγιό από το κυνήγι, στο σφράγισμα των αυτιών, στην επιλεκτική όραση και στις κλειστές οθόνες.

Πᾶνε κι ἔρχονται οἱ ἄνθρωποι πάνω στὴ γῆ. Σταματᾶνε γιὰ λίγο, στέκονται ὁ ἕνας ἀντίκρυ στὸν ἄλλο, μιλοῦν μεταξύ τους.

Ὁ ἔρωτας,  ὄνομα οὐσιαστικόν,  πολὺ οὐσιαστικόν,  ἑνικοῦ ἀριθμοῦ,  γένους οὔτε θηλυκοῦ, οὔτε ἀρσενικοῦ,  γένους ἀνυπεράσπιστου. Πληθυντικὸς ἀριθμὸς  οἱ ἀνυπεράσπιστοι ἔρωτες.

Δεν έχετε επιτραπέζια μαζί σας, βαρεθήκατε τις οθόνες και θέλετε να περάσει η βραδιά σας με ένα κάπως μυστηριώδες ενδιαφέρον;

Πίσω απ’ τις γρίλιες είναι το μεγάλο μεσημέρι. Τα σκόρπια σπίτια κάτασπρα, κ’ ένα κόκκινο κάτω απ’ το λόφο. Λίγο

Γιώργος Σεφέρης, από το ποίημα “Άρνηση” “Mε τί καρδιά, με τί πνοή, τι πόθους και τί πάθος, πήραμε τη ζωή