Δωροβιβλία – νέες κυκλοφορίες από Έλληνες συγγραφείς
Για τους βιβλιοφάγους που περιμένουν βιβλια να ξαναεκδοθούν για πολλοστή φορά και ψάχνουν στο διαδίκτυο για ολοκαίνουρια βιβλία που προσεχώς θα εκδοθούν. Διαλέξαμε λοιπόν μερικά από αυτά που για φετος τις γιορτές τί πιο όμορφο δώρο από ένα βιβλίο!
“H Αγγελίνα” της Ξένιας Καλογεροπούλου από εκδοσεις Μάρτης.
Αυτός δεν είναι σαν τους άλλους. Είναι αλλιώτικος. Έναν τέτοιον άντρα ήθελα πάντοτε να βρω. Όταν η αρχόντισσα Δεβόρα αντικρίζει τον Ζυμωτό, τον ερωτεύεται και αποφασίζει να τον πάρει μαζί της στο μακρινό Αλχαμερίδο. Η Αγγελίνα δεν χάνει ούτε στιγμή. Ξεκινάει αμέσως για ένα μεγάλο ταξίδι, προσπαθώντας να ξαναβρεί τον αγαπημένο της. Περπατάει νύχτα μέρα γιαλό γιαλό, κι ούτε ο καυτερός ήλιος, ούτε το χιόνι και η παγωνιά, ούτε οι τοίχοι που δεν έχουν πόρτες μπορούν να τη σταματήσουν. Η Ξένια Καλογεροπούλου δημιουργεί την Αγγελίνα, μια “αλλιώτικη” ηρωίδα, επίμονη και απτόητη, που ζωντανεύει μέσα από τις εκρηκτικές εικόνες του Daniel Egneus.
Μπορείτε να το βρείτε εδώ!
“Τα ανείπωτα” της Παναγιωτοπούλου Ελευθερίας από εκδόσεις Λιβάνη.
Κατά βάθος ποτέ δεν περίμενα ότι θα έρθει εκείνη η στιγμή για να προβώ σε αλήθειες. Στις δικές μου αλήθειες. Ο λόγος; Απλός. Γιατί ποτέ δεν κοίταξα τη ζωή μου προς τα πίσω. Ίσως γιατί κάποια στιγμή πρέπει να την ενώσω. Ένιωθα να είναι διχασμένη. Αν το έκανα, θα έπρεπε να ζητήσω συγχώρεση. Από τον Θεό, τους παπάδες, τη μάνα, τον πατέρα, από όλους αυτούς που παραπλάνησα, άντρες-γυναίκες, από τη γυναίκα μου, τα παιδιά μου, τους θεραπευόμενούς μου, τους εκπαιδευόμενούς μου, τους φίλους μου, τους συγγενείς. Δεν τέλειωσα τον κατάλογο. Δεν πειράζει. Μάλλον να ζητήσω συγγνώμη και από μένα που, ενώ ήμουν εξαίσιος, ήμουν ένα τίποτα ταυτόχρονα. Τι λέω;»
“Τα ανείπωτα” μπορείτε να τα κάνετε δικά σας, εδώ.
“Όλη η ζωή μου ένας Αύγουστος” της Κυρογλάνη Εύας από εκδόσεις Σιδέρη Μιχάλη.
Αύγουστος αποτελούσε ανέκαθεν τον χειρότερο μήνα της ζωής της, όμως, με όπλο την αγάπη της για τη θάλασσα ήξερε καλά πώς να τον «πολεμά». Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζε…
Γεννημένη τον Ιούλιο του ’62, στην Αθήνα, η Ευγενία Βαξεβάνη γνωρίζει τον Στέλιο Πετράκη, αγαπημένο φίλο του πατέρα της κολλητής της, Νικολέττας. Ο δεσμός τους και εν συνεχεία ο γάμος τους ανατρέπει ό,τι ως τώρα θεωρούσε δεδομένο. Η σχέση της με τη Νικολέττα κλονίζεται και δίπλα της μένει μονάχα η έτερη καλύτερή της φίλη, Χριστιάννα. Εκεί που όλα δείχνουν να έχουν χαθεί, η απρόσμενη γνωριμία της με έναν παράξενο άντρα θα δώσει αλλιώτικο νόημα στη ζωή της. Η μοίρα θα τον φέρει κοντά της, όχι μόνο για να την πλημμυρίσει με ανάμικτα συναισθήματα, αλλά και για να διαπιστώσει πως υπάρχει κάτι ακόμα που τους συνδέει. Ένας φόνος. Μυστικά καλά κρυμμένα θα αποκαλυφθούν και η Ευγενία θα έρθει μπροστά σε αναπάντεχες αλήθειες που αφορούν το ίδιο της το παρελθόν.
Ένα θρίλερ όπου ανθρώπινες σχέσεις και δεσμοί αίματος δοκιμάζονται σκληρά μέσα από συνεχείς ανατροπές και παραβάσεις γραπτών και άγραφων νόμων. Εντάσεις, πάθη, ανθρωποκυνηγητά και συνομωσίες περιπλέκονται σε μια ιστορία μυστηρίου με άξονα την εμπιστοσύνη μεταξύ των ανθρώπων.
Μπορείτε να το βρείτε εδώ.
“Η τελευταία λειτουργία” του Σταυράκη Αργύρη από εκδόσεις Το Δόντι.
Ένα χωριό της Ηλείας δίπλα στον ποταμό Πηνειό πνίγεται και χάνεται στα σκοτεινά νερά της τεχνητής λίμνης του φράγματος που υπόσχεται να φέρει την ανάπτυξη. Στην εκκλησία που στέκεται πιο ψηλά απ’ όλα τα σπίτια, λίγο πριν το νερό καταπιεί το χωριό, η τελευταία λειτουργία θα μείνει βαθιά χαραγμένη στη μνήμη και στις καρδιές των κατοίκων του. Μαζί με όλες τις αναμνήσεις για μια ζωή και μια εποχή που κανένας τους δεν πρόκειται να ξεχάσει.
Σε πολύ καλή τιμή μπορείτε να βρείτε το βιβλίο του Αργύρη Σταυράκη, εδώ.
“Εμφύλιος έρωτας” του Πετρόπουλου Ιωάννη από εκδόσεις Λιβάνη.
Όταν άρχισα να καταλαβαίνω τον κόσμο, αποφάσισα να εξερευνήσω την πάνω πλατεία του χωριού με τα θεόρατα πλατάνια. Τότε ήρθα αντιμέτωπος με τη μυστηριώδη στοά, που άλλος την έλεγε καϊνάκ κι άλλος «η τρύπα με τα φαντάσματα και τις λάμιες». Σαν παιδιά παίζαμε κάτω από το μεγάλο πλατάνι, αλλά κανείς μας δεν τολμούσε να πλησιάσει ένα μέρος που το συνόδευαν ιστορίες πάθους κι αμαρτίας, ιστορίες άλλοτε μπερδεμένες κι άλλοτε μισές.
Λες και οι άνθρωποι φοβούνταν να τις φανερώσουν. Όταν άρχισα να αποτυπώνω στο χαρτί τις πρώτες σκέψεις μου, η στοά ήρθε μπροστά μου σαν παραμυθένια νεράιδα. Έπρεπε να την αντιμετωπίσω κάνοντας το πρώτο τρομαγμένο βήμα της ζωής μου, όπως ο πρώτος αστροναύτης στη σελήνη, μόνο που εκείνος το έκανε για όλη την ανθρωπότητα, ενώ εγώ για την ψυχή μου.
Μπήκαν και βγήκαν οι εποχές, άλλες με φρούτα κι άλλες με χιόνια, όπως στις παιδικές ζωγραφιές, σαν σκόνη που επικάθεται στα φύλλα τη μια μέρα και την άλλη την παίρνει ο βοριάς. Όλα γερνούσαν και μόνο η στοά έμενε αγέρωχα απείραχτη από τα χρόνια, αυτή και ο θεόρατος πλάτανος που τη σκέπαζε. Κανείς δεν είχε τολμήσει να παραβιάσει την ξεκλείδωτη πόρτα. Ο λόγος του Καϊνακτσή είχε ριζώσει μέσα τους και κανείς δεν τολμούσε να τον παρακούσει. Ο λόγος του ήταν πιο ισχυρός κι από τον ίδιο τον νόμο.
Μπορείτε να το κάνετε δικό σε αυτό το link.
Οι περιγραφές είναι από τις επίσημες παρουσιάσεις των εκδόσεων στο διαδίκτυο στη στήλη Νέες κυκλοφορίες. (public.gr)
