Άποψη για το βιβλίο του Νίκου Βατόπουλου: «Στο βάθος του αιώνα Ένα αφήγημα για την Αθήνα»

Και μέσα στο δεύτερο κλείσιμο μας (lockdown) στο σπίτι , και πριν το τέλος του 2020 , ο Νίκος Βατόπουλος παρουσιάζει το νέο του βιβλίο με τίτλο «Στο βάθος του αιώνα Ένα αφήγημα για την Αθήνα» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Έκανα την παραγγελία , άργησα να το παραλάβω, λόγω φόρτου εργασίας στις μεταφορικές.

Είχα προλάβει και είχα δει το εξώφυλλο με τη φωτογραφία του πατέρα του .

Στο βιβλίο ο Νίκος , ως μοναχικός ταξιδευτής διανύει ιστορικά την Αθήνα με το δικό του ξεχωριστό τρόπο, όπως τον γνωρίζουμε και από τα γραφόμενα του στην κυριακάτικη Καθημερινή.

Ιστορία και γεωγραφία της πόλης διαπλέκονται με τις ιστορίες ανθρώπων.

Με πεποίθηση αναφέρει και εμένα με πείθει ότι η Αθήνα είναι πολύ πιο διαφορετική από την εικόνα που δίνει εκ πρώτης όψεως. Διατρέχει τις στρώσεις της πόλης, όπως αυτές ξεπηδούν μπροστά του ή όπως πρωτοεμφανίστηκαν κάποτε στο εκεί και τότε. Οι αναμνήσεις είναι οι αναμνήσεις οι δικές του, των συγγενικών του προσώπων , των δικών μου, δικές μου. Νομίζω ότι όλοι , καθώς διαβάζουμε το βιβλίο , θα πούμε «ναι , έτσι είναι», « και μένα κάτι μου θυμίζει», « το έχω δει» ή «το έχω ακούσει».

Η πόλη μας , η Αθήνα, που πολλοί αγαπούν, να μισούν είναι γεμάτη αντιφάσεις. Δεν είναι αδιάφορη ούτε για τους κατοίκους της , ούτε για τους επισκέπτες της. Σε κάποια σελίδα βλέπουμε το παράθεμα με το αίσθημα της εκστατικής χαράς του Άντερσεν , όταν έγραψε «είδα την Αθήνα».

Ο τρόπος που ο Νίκος αντιμετωπίζει το παρελθόν , το παρόν και το μέλλον της Αθήνας βρίθει από ρεαλισμό ,χωρίς να αποποιείται το ρομαντισμό . Χτίζει γέφυρες στο χρόνο, στις γενιές, στις αλλαγές, δεν αφήνει τίποτα απέξω. Ο ίδιος βέβαια μας προετοιμάζει ότι μόλις τελειώσει η καραντίνα έχει να περπατήσει σε πολλούς δρόμους ακόμα.

Το βιβλίο ικανοποιεί και τους πιο απαιτητικούς αναγνώστες . Οι αναφορές του προκύπτουν από βιβλία, φωτογραφίες, εφημερίδες , διαφημίσεις, περιοδικά , ημερολόγια, ταμπέλες, γραμματόσημα. Τριάντα σελίδες βιβλιογραφία, βιβλιογραφία για κάθε κεφάλαιο που γράφει (14 συνολικά).

Θα ήθελα να τον ευχαριστήσω για το βιβλίο που κρατώ στα χέρια μου , για την πόλη που αγαπώ. Σε αναμονή για τα επόμενα.

Γράφει η Ελευθερία Παναγιωτοπούλου.