Πέντε επιλεγμένα βιβλία βασισμένα σε αληθινές ιστορίες
Βιβλία που μιλούν για την αλήθεια. Αυτήν που πέρασε στους καιρούς και γράφτηκε στις σελίδες όσων βρήκαν τη δύναμη να εκφραστούν. Η περιπέτεια με ρίσκο την ψυχή φυλακίζεται σε ένα τόσο δα βιβλίο. Για να μην την ξαναζήσει κανείς…
“Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ” της Anne Frank
Η οριστική έκδοση του Ημερολογίου της Αννας Φρανκ, χωρίς περικοπές, με ορισμένες προσθήκες και αλλαγές που είχε κάνει η ίδια λίγους μήνες πριν από τη σύλληψή της, όταν άκουσε στο ραδιόφωνο ότι γραπτά σαν τα δικά της θα δημοσιεύονταν μετά τον πόλεμο ως μαρτυρίες των απλών ανθρώπων για τη ζωή τους κάτω από τη γερμανική κατοχή στην Ολλανδία. Η Άννα Φρανκ γεννήθηκε στις 12 Ιουνίου 1929 από Εβραιογερμανούς γονείς. Ήδη από τα παιδικά της χρόνια ένιωσε τη φρίκη της καταδίωξης των Εβραίων και τον τρόμο του κρυψίματος στον πόλεμο. Η οικογένειά της που είχε καταφύγει και κρυφτεί στην Ολλανδία ανακαλύφθηκε τον Αύγουστο του 1944 στο καταφύγιό της στο Άμστερνταμ και στάλθηκε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τον Μάρτιο του 1945 η Άννα Φρανκ πέθανε στο στρατόπεδο Μπέργκεν-Μπέλσεν. Μετά τη σύλληψη της οικογένειας βρέθηκαν ανάμεσα σε εφημερίδες και βιβλία τα χαρτιά του ημερολογίου της μικρής Άννας, που έγραφε από τα 13 της χρόνια κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στην Ολλανδία.
“Έθιμα ταφής” της Kent Hannah
Στη Βόρεια Ισλανδία του 1829 η Agnes Magnúsdóttir καταδικάζεται σε θάνατο για την άγρια δολοφονία δύο ανδρών. Υποχρεώνεται να περάσει το χρόνο μέχρι την εκτέλεσή της στη φάρμα του Jón Jónsson με την οικογένειά του, την γυναίκα του και τις δύο κόρες τους. Η οικογένεια, τρομοκρατημένη που αναγκάζεται να συμβιώσει με μια καταδικασμένη δολοφόνο, αποφεύγει να της μιλήσει.
Μόνον ο Tóti, που έχει οριστεί πνευματικός σύμβουλός της έχει επαφή μαζί της, προσπαθώντας να σώσει την ψυχή της. Καθώς περνά ο καιρός και έρχεται ο χειμώνας, οι δουλειές στη φάρμα τους φέρνουν όλους πιο κοντά. Η ιστορία της Agnes ξεδιπλώνεται ενώ αναδύεται και το ερώτημα της πραγματικής ή μη ενοχής της.
Βασισμένο σε μια πραγματική ιστορία το Έθιμα Ταφής είναι ένα βαθιά συγκινητικό μυθιστόρημα για την προσωπική ελευθερία:
Πώς βλέπουμε τον εαυτό μας, πως μας βλέπουν οι άλλοι, και ως που θα φτάσει ο καθένας για την αγάπη.
Η Hannah Kent μέσα από τις περιγραφές της Βορείου Ισλανδίας, όπου κάθε μέρα είναι μια μάχη για την επιβίωση, θέτει ένα καίριο ερώτημα: πως μπορεί μια γυναίκα να αντέξει όταν η ζωή της εξαρτάται από τις ιστορίες των άλλων.
“Το βιβλίο της Κατερίνας” του Αυγούστου Κορτώ
“Η ιστορία μου αρχίζει από το τέλος – το δικό της και το δικό μου.”
Έτσι ξεκινά το “Βιβλίο της Κατερίνας”, μιας γυναίκας που πάλεψε μια ζωή με την ψυχική αρρώστια, και που, αν νικήθηκε, έζησε και μεγαλούργησε ταπεινά χάρη στην αγάπη. Μια οικογενειακή σάγκα γεμάτη ζοφερά μυστικά και θανάσιμες ενοχές, ένα βιβλίο μυστηρίου γύρω από έναν αδιανόητο φόνο και τα δυο του θύματα, και μια κατάδυση σε μια ψυχή που συγκλονίζει με το φως και το σκοτάδι της.
“Αυτό το βιβλίο δεν έχει σκοπό να πληγώσει κανέναν, εκτός απ’ αυτούς που θα το διαβάσουν. Αυτό το βιβλίο, θα πουν, είναι γεμάτο ψέματα. κακοήθειες, ανακρίβειες, παραχάραξη της οικογενειακής μας ιστορίας από ένα μυαλό χολωμένο κι άρρωστο, που γυρεύει εκδίκηση για τον θάνατο που μόνο του επέλεξε.
Ωστόσο εμένα αυτή είναι η αλήθεια μου, κι από κει και πέρα, ο καθείς ας διαλέξει τη λήθη που του ταιριάζει, που τον ανακουφίζει· έτσι είναι αν έτσι νομίζουνε.
Αυτό το βιβλίο με διαλύει.
Αυτό το βιβλίο έχει σκοπό να με διαλύσει, να με κάνει κομμάτια.
Μέσα στα κομμάτια μου είμαι.
Κι όποιος την ακούσει δεν θα την ξεχάσει ποτέ.”
“Ποτέ χωρίς την κόρη μου” της Betty Mahmoody
Τον Αύγουστο του 1984, η Μπέτι Μαχμουντί, Αμερικανίδα παντρεμένη με Ιρανό, ταξίδεψε με τον άντρα και την κόρη της στην Τεχεράνη. Έντρομη ανακαλύπτει κάποια στιγμή πως βρίσκεται δέσμια, στην ουσία, ενός φανατικού σε μια χώρα όπου οι γυναίκες είναι σχεδόν σκλάβες. Η μόνη ελπίδα διαφυγής βρίσκεται στα χέρια ενός παράνομου δικτύου λαθρεμπόρων.
Αυτό το βιβλίο είναι η αληθινή ιστορία μιας γυναίκας που πέτυχε το ακατόρθωτο, μια Οδύσσεια που παρακολουθούμε με κομμένη ανάσα.Η Betty Mahmoody ήταν μια διαζευγμένη νοικοκυρά όταν γνώρισε το γιατρό Μαχμουντί στο νοσοκομείο του Κάρσον Σίτι, όπου εκείνη νοσηλεύθηκε για ένα διάστημα. Η σχέση τους κατέληξε σε γάμο από τον οποίο γεννήθηκε η κόρη τους Μαχτόμπ. Τέσσερα χρόνια μετά αποφάσισαν να επισκεφθούν την οικογένεια του Μουντί, στην Τεχεράνη. Εκείνος πήρε την απόφαση να μείνουν για πάντα εκεί και άρχισε να συμπεριφέρεται σαν τύραννος κρατώντας τη γυναίκα και την κόρη του σχεδόν αιχμάλωτες. Με υπεράνθρωπες προσπάθειες και μέσα από απερίγραπτες περιπέτειες, η Μπέτι Μαχμουντί κατόρθωσε να δραπετεύσει μαζί με την κόρη της και να γυρίσει στην Αμερική. Σε συνεργασία με τον Ουίλιαμ Χόφερ έγραψε και εξέδωσε το βιβλίο “Ποτέ χωρίς την κόρη μου” το οποίο γυρίστηκε και ταινία. Από τότε ασχολείται με τα προβλήματα παιδιών που προέρχονται από παρόμοιους γάμους και ίδρυσε την οργάνωση “Ένας Κόσμος για Παιδιά”. Ταξιδεύει σ’ ολόκληρο τον κόσμο δίνοντας διαλέξεις πάνω σ΄ αυτό το θέμα.
Ιρένα Σέντλερ του Gilbert Sinoue
Από το 1942, με κίνδυνο της ζωής της, η Ιρένα Σέντλερ, υπάλληλος της Κοινωνικής Πρόνοιας στη Βαρσοβία, κατάφερε να φυγαδεύσει περίπου δυόμισι χιλιάδες παιδιά από το εβραϊκό γκέτο, ενώ φυλάσσονταν νύχτα και μέρα από τους Ναζί. Ξεγελώντας τις Αρχές, κατάφερε να τα περάσει μέσα από υπόγεια ή υπονόμους, μέσα σε κούτες από χαρτόνι, σε βαλίτσες, σε σακίδια, σε μαξιλαροθήκες, κάτω από σκουπίδια.
Το 1965 ανακηρύχθηκε «Δίκαιη των Εθνών».
Μέσα από τη γλαφυρή του πένα, ο Ζιλμπέρ Σινουέ φέρνει στο φως την άγνωστη για πολλούς αληθινή ιστορία μιας γυναίκας που αψήφησε τον φόβο και τον θάνατο και ανέδειξε το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής.
