Επτά συναρπαστικά, αστυνομικά μυθιστορήματα της Βαρώνης συγγραφέως, Π.Ντ.Τζέιμς
Η Φίλις Ντόροθι Τζέιμς (Phyllis Dorothy James), γνωστή ως P.D. James στον αγγλόφωνο κόσμο και Π. Ντ. Τζέιμς στην Ελλάδα, έφυγε σαν σήμερα 27 Νοεμβρίου του 2014 σε ηλικία 94 ετών. Υπήρξε μία από τις κορυφαίες συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημάτων, με κεντρικό χαρακτήρα έναν αστυνομικό με αγάπη στην ποίηση, τον Άνταμ Νταλγκλίς. Η Π. Ντ. Τζέιμς Γεννήθηκε στην Οξφόρδη το 1920. Από το 1949 μέχρι το 1968 εργάστηκε στην Εθνική Υπηρεσία Υγείας και από το 1968 μέχρι το 1979 στο εγκληματολογικό τμήμα της Βρετανικής Αστυνομίας. Έχει γράψει πολλά αστυνομικά μυθιστορήματα, βραβεύτηκε στη Βρετανία, στις ΗΠΑ, στην Ιταλία και στη Σουηδία και θεωρείται η σημαντικότερη σύγχρονη Bρετανίδα συγγραφέας αστυνομικών βιβλίων. Το 2000, στα ογδοηκοστά της γενέθλια, χρίστηκε Βαρώνη του Χόλαντ Παρκ από τη βασίλισσα Ελισάβετ, ως επιβράβευση της προσφοράς της στα βρετανικά γράμματα.
Ας δούμε επτά από τα ωραιότερα βιβλία της Π. Ντ. Τζέιμς
“Αθώο Αίμα”
Υπόθεση υιοθεσίας θα μπορούσε να είναι ο υπότιτλος σ’ αυτό το αληθινά «αλλιώτικο» μυθιστόρημα της Π. Ντ. Τζέιμς. Πράγματι, όλα ξεκινούν «αθώα». Μια κοπέλα δεκαοχτώ χρονών, υιοθετημένη από ένα ζευγάρι της ανώτερης αστικής τάξης, αποφασίζει να βρει τους φυσικούς της γονείς. Η πραγματικότητα, σκληρή και απρόβλεπτη, τη φέρνει αντιμέτωπη με δυο γονείς εγκληματίες. Ο πατέρας της βίασε ένα κοριτσάκι και η μητέρα της το σκότωσε για να μη μαρτυρήσει. Η αρχή του δράματος συμπίπτει με την αποφυλάκιση της μητέρας και με την απόφαση του πατέρα του θύματος να απονείμει ο ίδιος τη δική του δικαιοσύνη. Όλη η πλοκή του μυθιστορήματος οδηγεί στην τελική κάθαρση. Ο αναγνώστης, αν και γνωρίζει απ’ τις πρώτες ήδη σελίδες τα θύματα και τους θύτες, δεν παύει να ακολουθεί με κομμένη ανάσα αυτό το μυθιστόρημα με τη θρίλερ εξέλιξή του, το οποίο ομόφωνα η διεθνής κριτική έχει κατατάξει στη «μεγάλη» λογοτεχνία.
“Περίπτωση Δικαιοσύνης”
Όταν η διάσημη δικηγόρος Βενέτσια Όλντριτζ αναλαμβάνει να υπερασπίσει τον Γκάρυ Ας, που κατηγορείται για το φόνο της θείας του, όλοι πιστεύουν ότι θα προσθέσει ακόμα μια επιτυχία στο ενεργητικό της.
Τέσσερις εβδομάδες όμως αργότερα η Όλντριτζ θα βρεθεί δολοφονημένη και η αστυνομία, έκπληκτη, θα ανακαλύψει ότι οι ύποπτοι για το φόνο της δικηγόρου είναι πολλοί: πελάτες, συνάδελφοι, η οικογένειά της -ακόμα και ο εραστής της. Στο μεταξύ ένας δεύτερος άγριος φόνος περιπλέκει ακόμα περισσότερο τα πράγματα.
“Ο Φάρος”
Στα ανοιχτά της Κορνουάλης βρίσκεται ένα μικρό ιδιωτικό νησί. Ένας μικρός στ’ αλήθεια παράδεισος, αφού το ίδρυμα στο οποίο ανήκει το έχει μετατρέψει σε όαση γαλήνης και ασφάλειας για ανθρώπους με υψηλά καθήκοντα, πρωθυπουργούς, επιστήμονες, καλλιτέχνες, μεγαλοεπιχειρηματίες κλπ. Σ’ αυτή όμως την όαση βρίσκεται νεκρός, απαγχονισμένος στο κιγκλίδωμα του παλιού φάρου, ο φημισμένος συγγραφέας Νέιθαν Όλιβερ. Έγκλημα ή αυτοκτονία; Η υπόθεση είναι δύσκολη. Απαιτεί άμεσους και λεπτούς χειρισμούς ώστε να επιλυθεί το γρηγορότερο δυνατόν, δεδομένου ότι το νησί έχει επιλεγεί από τον ίδιο τον πρωθυπουργό της Μ. Βρετανίας για να πραγματοποιηθεί εκεί μυστική Συνάντηση Κορυφής. Το δυσεπίλυτο μυστήριο έρχεται να γίνει ακόμα πιο σκοτεινό με ένα δεύτερο φόνο, μια επιδημική ασθένεια και τις απειλές κατά της ζωής του αστυνόμου Νταγκλίς. Η γνωστή ατμόσφαιρα της μεγάλης “μαιτρ” του αστυνομικού μυθιστορήματος, με τις υπέροχες περιγραφές των χώρων και το αριστοτεχνικό σμίλευμα των χαρακτήρων, κάνουν τον “Φάρο” ένα από τα πιο ενδιαφέροντα μυθιστορήματα του είδους.
“Μια Άψογη Δολοφονία”
Τι συμβαίνει στο Οίκημα των μαθητευόμενων νοσοκόμων Νάιτινγκεϊλ; Την ώρα που επιχειρείται μια εργαστηριακή άσκηση μαθητευόμενων νοσηλευτριών, μια φοιτήτρια, μια Νάιτινγκεϊλ, δολοφονείται με άγριο τρόπο. Τον πρώτο φόνο ακολουθεί δεύτερος και τότε καλείται ο Άνταμ Νταλγκλίς να λύσει το μυστήριο. Και ενώ η ατμόσφαιρα γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη, ακόμα και για τη ζωή του ίδιου του Νταλγκλίς, μια τρίτη, ακόμα πιο φρικτή, δολοφονία ακολουθεί τις δύο πρώτες. Η λύση αποκαλύπτεται μόνο στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου και ξαφνιάζει. Η συγγραφέας προχωρεί πέρα από τα ερωτηματικά που δημιουργεί ένα κλασικό αστυνομικό μυθιστόρημα. Οι χαρακτήρες, σχεδιασμένοι με εξαιρετική μαεστρία και εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους, περιγράφονται ως δυνάμει θύτες και θύματα. Έννοιες όπως ο έρωτας, η φιλία, το καθήκον, το δίκαιο και το άδικο συνεχώς τίθενται σε συνεχή αμφισβήτηση, ενώ η τελική λύση-κάθαρση έρχεται να ενσταλάξει μια αίσθηση αισιοδοξίας στον αναγνώστη για ένα λιγότερο ζοφερό μέλλον.
“Η Αίθουσα των Φόνων”
Όταν ο Νταλγκλίς πείθεται από έναν παλιό φίλο του να επισκεφτεί το Ντιπέιν, ένα μικρό ιδιωτικό μουσείο στην άκρη του δάσους του Χάμπστεντ, δεν μπορεί να φανταστεί ότι μετά από μια βδομάδα θα επιστρέψει εκεί κάτω από πολύ διαφορετικές συνθήκες. Ένας από τους διαχειριστές του μουσείου έχει δολοφονηθεί με φρικτό τρόπο και ο Νταλγκλίς και οι συνεργάτες του καλούνται να εξιχνιάσουν ένα έγκλημα που έχει πολλές παρενέργειες. Το μουσείο είναι αφιερωμένο στην περίοδο του μεσοπολέμου (1919-1939) και μία από τις αίθουσές του, η Αίθουσα φόνων, φιλοξενεί εκθέματα των διασημότερων εγκλημάτων της εποχής εκείνης. Και τώρα έχει εμφανιστεί ένας σύγχρονος δολοφόνος, του οποίου όμως τα εγκλήματα μοιάζουν με υποθέσεις από το χθες. Η Π.Ντ. Τζέιμς αποδεικνύει, για μια φορά ακόμα, πόσο δίκιο είχε ο Όργουελ όταν έλεγε ότι ο φόνος, το κορυφαίο έγκλημα, προκαλείται μόνο από έντονα συναισθήματα. Στο νέο αυτό μυθιστόρημα της σπουδαίας Aγγλίδας συγγραφέως οι αναγνώστες θα βρουν ό,τι περισσότερο έχουν αγαπήσει στα έργα της: τα πλούσια ψυχολογικά ανθρώπινα πορτρέτα μαζί με τη συναρπαστική πλοκή.
“Ο Θάνατος του Εμπειρογνώμονα”
Το πτώμα της κοπέλας φορτώθηκε άτσαλα στο νοσοκομειακό και μεταφέρθηκε στο νεκροτομείο. Τα τεκμήρια μαζεύτηκαν με προσοχή, κλείστηκαν σε πλαστικά σακουλάκια και στάλθηκαν στο επιστημονικό-εγκληματολογικό εργαστήριο. Εκεί ήταν εξοικειωμένοι με το θάνατο, και το έγκλημα αντιμετωπιζόταν αδιάφορα σχεδόν, όταν ερχόταν απέξω. Γιατί λίγες μέρες αργότερα ο δολοφόνος χτύπησε από μέσα κι η ατμόσφαιρα του εργαστηρίου πάγωσε: κάποιος από την ομάδα του επιστημονικού προσωπικού βρέθηκε πεσμένος στο πάτωμα, νεκρός, με μια τρύπα στο κεφάλι. Τώρα η προσοχή στράφηκε στη διαλεύκανση του εσωτερικού εγκλήματος. Οι ύποπτοι ήταν πολλοί, από τον υφιστάμενο του θύματος, που είχε λόγους να τον μισεί, μέχρι το συνάδελφό του, με τον οποίο είχε διαπληκτιστεί την προηγούμενη μέρα, μέχρι και την όμορφη, σέξι και αδίστακτη αδερφή του διευθυντή του εργαστηρίου.
“Τζούλιαν” (“Τα Παιδιά των Ανθρώπων”)
Bρισκόμαστε στο έτος 2021 και τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια, από τη Χρονιά Ωμέγα, δε γεννιούνται πια παιδιά. Η ανθρώπινη αναπαραγωγή έχει σταματήσει σε όλο τον κόσμο. Οι υπέργηροι οδηγούνται στην απόγνωση και στη θεσμοποιημένη αυτοκτονία, ενώ η τελευταία γενιά των νέων είναι όμορφη αλλά βίαιη και ανίκανη για αισθήματα. Οι μεσήλικες προσπαθούν να διατηρήσουν την ομαλότητα κάτω από την απόλυτη εξουσία του Ξαν Λύππιατ, του χαρισματικού δικτάτορα και “Φύλακα” της Αγγλίας. Ο Τέο Φαρόν -ένας ιστορικός, απόφοιτος της Οξφόρδης και εξάδελφος του “Φύλακα”- ζει μοναχικά μέσα σ’ αυτήν τη ζοφερή ατμόσφαιρα. Τυχαία, κατά τη διάρκεια του εσπερινού στην Εκκλησία της Μαγδαληνής, συναντάει μια νέα γυναίκα, την Τζούλιαν, η οποία ανήκει σε μια μικρή ομάδα που αντιστέκεται στην εξουσία του καθεστώτος. Μέσα από την Τζούλιαν, ο Τέο θα δει τη φρίκη της κοινωνίας και θα απαλλαγεί από το νοσηρό εγωισμό του. Σ’ αυτό το μυθιστόρημα, το οποίο γράφτηκε το 1992, η Π. Ντ. Τζέιμς παρουσιάζει μια μελλοντική Αγγλία όπου η ανθρώπινη στειρότητα έχει εξαπλωθεί σαν μάστιγα, και καταφέρνει με αξιοθαύμαστη τεχνική να δημιουργήσει ένα μεγάλο έργο, πέρα από λογοτεχνικά είδη. Η ατμόσφαιρα που δημιουργεί η P.D. James είναι αλάθητα, ανατριχιαστικά πειστική. Κι αυτό το πετυχαίνει χωρίς να επιβραδύνει ούτε για μια στιγμή την ορμή και την ένταση ενός συναρπαστικού μυστηρίου. Επανεκδόθηκε το 2006 με τίτλο: “Τα παιδιά των ανθρώπων”.
Στο μυθιστόρημά της “Τα Παιδιά των Ανθρώπων” (“The Children of Men”, 1992) βασίζεται η ομώνυμη ταινία επιστημονικής φαντασίας, με τεράστια επιτυχία του Αλφόνσο Κουαρόν, που προβλήθηκε το 2006 με πρωταγωνιστές τον Κλάιβ Όουεν, την Τζουλιάν Μουρ και τον Μάικλ Κέιν.
