Ζαν Ρισπέν. Το ποίημα που κάνει κάθε μάνα να δακρύζει
“Ένα παιδί , μοναχοπαίδι, αγόρι,
αγάπησε μιας μάγισσας την κόρη
– δεν αγαπώ, του λέει, εγώ παιδιά
– μα αν θέλεις να σου δώσω το φιλί μου, της μάνας
σου να φέρεις την καρδιά, να ρίξω να τη φάει το σκυλί μου…
Τρέχει ο γιος τη μάνα του σκοτώνει και την καρδιά τραβάει και ξεριζώνει.
Και τρέχει να την πάει
Μα σκοντάφτει και πέφτει ο νιος κατάχαμα με δαύτη.
Κυλάει ο νιος και η καρδιά κυλάει
Και την ακούν να κλαίει και να μιλάει…
Μιλάει η καρδιά της μάνας στο παιδί και λέει:
«εχτύπησες αγόρι μου»;
Και κλαίει….”
Ζαν Ρισπέν (1849- 1926)
Ένα ποίημα, ύμνος στην αγάπη της μάνας, από το Γάλλο ποιητή Ζαν Ρισπέν, που σε λίγες γραμμές μπορεί να καθρεφτίσει απόλυτα το μεγαλείο του δυνατότερου συναισθήματος στη ζωή.
Ο Ζαν Ρισπέν (Jean Richepin, 4 Φεβρουαρίου 1849 – 12 Δεκεμβρίου 1926) ήταν Γάλλος ποιητής, μυθιστοριογράφος και θεατρικός συγγραφέας. Χαρακτήρας παρορμητικός και αντισυμβατικός, διετέλεσε ελεύθερος σκοπευτής στον Γαλλογερμανικό πόλεμο του 1870, ηθοποιός, δημοσιογράφος και λιμενεργάτης. Η ποιητική του συλλογή Το τραγούδι των ζητιάνων του στοίχισε ένα μήνα φυλακή –αλλά τον έκανε διάσημο.
Ο Ζαν Ρισπέν υπήρξε φλογερός φιλέλληνας. Γνώριζε άριστα την αρχαία ελληνική φιλολογία, συνέγραψε το έργο “Ελληνική Μυθολογία” (εκδόθηκε το 1990 στην Ελληνική γλώσσα από τις εκδόσεις Μέρμηγκας, σε μετάφραση Κώστα Ζαρούκα), έμαθε νέα ελληνικά, συνδέθηκε με Έλληνες λόγιους και επισκέφθηκε την Ελλάδα μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.
Το ποίημα του Ρισπέν “Η καρδιά της μάνας” μετέφρασε ο Άγγελος Βλάχος, μία ιστορία που τη πρωτοακούσαμε σαν παραμύθι, από τη γιαγιά στο χωριό.
Αφιερωμένο στη γιαγια Βούλα
Πηγές: Βικιπαιδεία, to-synoro.blogspot.com
