Ποίημα μέσα σε ποίημα

Μίλα μου ψυχή μου.
Γυρεύω ηρεμία μες την απόλυτη σιγή. Μα πάλι έχει θόρυβο

Άσε με να σε καταλαβω.
Η κατανόηση είναι υπερεκτιμημένη έννοια, μη σκιάζεσαι 

Και πως θα σε αγαπήσω; 
Με αγαπάς πριν γεννηθείς. Θα μ'αγαπάς σαν σβήσεις. Το ενδιάμεσο ταξίδεψε το, συνοδοιπόρος είσαι. 

Μονάχος είμαι. 
Μονάχος ήταν ο πρωτόπλαστος κι ύστερα τελείωσαν όλα. Μπορεί να νιώθεις μοναξιά, μα μοναχός δεν είσαι. 

Δως μου ένα ποίημα και θα σ' αφήσω 

"Και το καλό και το κακό μπορώ να σου το δείξω
κι όλο τον κόσμο ανάποδα μπορώ να τον γυρίσω 
Μα σαν σταθείς ανάποδα και γύρω σου κοιτάξεις 
Το ίσιο πάλι θα ζητάς, θα αρνείσαι να βαστάξεις. 
Κοιμήσου πλάι μου γλυκά, κανείς δεν θα πειράξει 
του Μανδραγόρα τ'αγαθά, που χω για σέ φυλάξει"

Μαρία Τ.