Σαν δυο κορμία ένα βράδυ, μα μια ψυχή για πάντα..
Σα μάνα και πατέρας
Σαν βλεμμα του παιδιού, του αδελφού..
Σαν τη ζωή σου που ρωτά αν επιτέλους θα τη ζήσεις, ή θα αφήσεις τα αδειανά να σε νικούν...
Μαρία Τ.
"Γιατί οι στίχοι μου στερούνται νέου κόσμου,και δεν γεννούν λαμπρές τροπές ή ποικιλμούς;Γιατί δεν στρέφω όπως στρέφει ο καιρός μου,σ’ άλλες μεθόδους, σε παράξενους ειρμούς;Γιατί το ίδιο γράφω πάντα, μόνο ένα,μες στα καλύτερα γραπτά μου τετριμμένος,κι όλες οι λέξεις μου σχεδόν δείχνουν εμένα,λέγοντας όνομα, προέλευση και γένος;Για σένα λέω πάντα, κι ο δικός μου μύθοςέχει για θέμα του τον έρωτα και σένα·κι ανακαινίζω τα παλιά με νέο ήθος,πάλι ξοδεύοντας τα ήδη ξοδεμένα.Όπως ο ήλιος λάμπει νέος και παλιός,ο έρωτάς μου ξαναλέγεται κι αλλιώς."Ουίλιαμ Σαίξπηρ, Σονέτο LXXVI (25 Σονέτα, εκδ. Άγρα, μετάφραση Διονύση Καψάλη)
"Γιατί οι στίχοι μου στερούνται νέου κόσμου, και δεν γεννούν λαμπρές τροπές ή ποικιλμούς; Γιατί δεν στρέφω όπως στρέφει ο καιρός μου, σ’ άλλες μεθόδους, σε παράξενους ειρμούς; Γιατί το ίδιο γράφω πάντα, μόνο ένα, μες στα καλύτερα γραπτά μου τετριμμένος, κι όλες οι λέξεις μου σχεδόν δείχνουν εμένα, λέγοντας όνομα, προέλευση και γένος; Για σένα λέω πάντα, κι ο δικός μου μύθος έχει για θέμα του τον έρωτα και σένα· κι ανακαινίζω τα παλιά με νέο ήθος, πάλι ξοδεύοντας τα ήδη ξοδεμένα. Όπως ο ήλιος λάμπει νέος και παλιός, ο έρωτάς μου ξαναλέγεται κι αλλιώς." Ουίλιαμ Σαίξπηρ, Σονέτο LXXVI (25 Σονέτα, εκδ. Άγρα, μετάφραση Διονύση Καψάλη)
