Το Μυστικό

Σε παραμύθι ανείπωτο με χίλιες νύχτες ζήσης,

τη μία που δεν έζησες πεθαίνεις ν'αποκτήσεις.

Αυτή είν' η φύση σου άνθρωπε, γερνάς τα περασμένα

και με το χρόνο αγκαλιά σμιλεύεις τα γδαρμένα.


Στις όχθες του Αχέροντα τη λύτρωση προσμένεις.

Καθρεφτισμένος στα νερά του ποταμού, επιμένεις.

Ακούς στα δάση το Μπωντλαίρ να κλαίει τον έρωτα του,

μ' ένα τσιγάρο συντροφιά σου λέει τα μυστικά του.


Κλέψε κρυφά ένα μυστικό και κάνε το δικό σου.


Στη νύχτα που δεν έζησες, κοιμάται ο θησαυρός σου..




Μαρία Τ.