Τεχνητή Νοημοσύνη.Ταινίες.Προοικονομία;

Πολύς ο λόγος για τα επιτεύγματα της τεχνολογίας, που σχετίζονται με την τεχνητή νοημοσύνη στις μέρες μας. Αυτό, όπως και όλη αυτή η αλματώδης εξέλιξη της επιστήμης είναι δίκοπο μαχαίρι για την ανθρωπότητα. Η ιστορία του κινηματογράφου από την άλλη, στο πλαίσιο της επιστημονικής φαντασίας, μας οδηγεί εύστοχα στο συμπέρασμα ότι τα θέματα που μας παρουσιάζονται ανά τις δεκαετίες δεν είναι και τόσο φανταστικά και μας προετοιμάζουν για την εκάστοτε ιδέα, δεμένη σε μια φανταστική ιστορία… Και αυτό είναι το διττό της υπόθεσης. Ιδέες, που είναι αξιέπαινες στην υλοποίηση τους, εφόσον ο άνθρωπος προχωράει μπροστά, αλλά υπάρχει το περιθώριο, η συνείδηση και η συναίσθηση για το πώς θα γίνει σωστά η διαχείρισή τους; Είναι σαν τη φωτιά. Ή θα μας κάψει, η θα μας “ζεστάνει”. Τελικά, γιατί δεν αφήνουμε τον άνθρωπο να παραμείνει σε αυτήν τη μυστηριώδη υπόσταση του και συνεχώς τον αναλύουμε εξερευνώντας τον, σα να μας δελεάζει αυτό που δεν μπορούμε να φτάσουμε. Πόσοι αιώνες θα πρέπει να περάσουν για να αναλυθεί ολοκληρωτικά η ίδια του η ύπαρξη; Ή δε θα γίνει ποτέ;

Παρόλα αυτά, το συγκεκριμένο θέμα απασχολεί τον κινηματογράφο χρόνια τώρα και μέχρι και σήμερα οι λάτρεις των ταινιών της επιστημονικής φαντασίας μπορούν να τις απολαμβάνουν. Ενδεικτικά κάποιες ενδιαφέρουσες του είδους, ξεκινώντας από προσφάτως, είναι οι παρακάτω:

 

Upgrade (2018)

Η σύζυγος του ήρωά μας δολοφονείται. Αυτός, με τη βοήθεια ενός εφευρέτη, εμφυτεύει στον λαιμό του ένα τσιπάκι τεχνητής νοημοσύνης, που θα του δώσει την ευκαιρία να συνδυάσει τη δική του νοημοσύνη με αυτήν του τσιπ, ώστε να εκδικηθεί για τον θάνατο της γυναίκας του. Η περιπέτειά του ξεκινάει όταν πράγματα που του συμβαίνουν, δεν είχαν προβλεφθεί. Περιπέτεια, ένταση και σασπένς και φυσικά μια τροπή στο μύθο που σίγουρα αποτελεί αίτιο για να μας κάνει να τη δούμε ως το τέλος αναμένοντάς το εναγωνίως!

Ex Machina (2014)

Ένας υπάλληλος μιας μεγάλης εταιρείας, λαμβάνει ένα δώρο από τον ιδιόρρυθμο ιδιοκτήτη της, να περάσει μαζί του λίγες μέρες στο μεγαλοπρεπές, απομονωμένο σπίτι του. Εκεί γνωρίζει το δημιούργημα του οικοδεσπότη, την Ειβα. Αυτός θα τους καθοδηγήσει να αλληλεπιδράσουν και να εκφραστούν συναισθηματικά. Η εξέλιξη είναι απροσδόκητη… Θα έρθει αντιμέτωπο το μεγαλείο της ανθρώπινης καρδιάς με την με ένα “ρομπότ”!

Simone (2002)

O Αλ Πατσίνο σε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του Σπίλμπεργκ, Σιμόν, όπου θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως ένα προοίμιο των ταινιών για την τεχνητή νοημοσύνη, αγγίζοντας λίγο παραπάνω το ψυχολογικό και κοινωνικό χαρακτήρα. Η Σιμόν είναι ένα δημιούργημα του ίδιου του ήρωα ώστε να μπορέσει να προάγει την τέχνη όπως την έχει στο μυαλό του. Η κατάσταση όμως ξεφεύγει, όταν καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί το ίδιο του το δημιούργημα!

Τεχνητή Νοημοσύνη (2001)

Άλλη μια πρώιμη ταινία του είδους, αρκετά συγκινητική, που προσπαθεί να συνδέσει την τεχνητή με τη φυσική νοημοσύνη σε ένα σώμα, Ένα μικρό παιδί-ρομπότ (σε μια πραγματικότητα που αυτά τα ρομπότ είναι διαδεδομένα και με αισθήματα), που “υιοθετείται” από μια οικογένεια κι έχει σκοπό να μετατραπεί σε αληθινό άνθρωπο…