The Omen. 1976-1978-1981

Η τριλογία που έχει καταστεί πλέον κλασική. Δε νομίζω να την έχει ξεπεράσει άλλη ταινία, που να καταπιάνεται με αυτό το τόσο τετριμμένο πλέον θέμα του ερχομού του Αντίχριστου. Επιτρέψτε μου να την θεωρώ αυθεντική και πρωτότυπη. Η πρώτη ταινία, πραγματεύεται την παιδική ηλικία του υιοθετημένου Ντέμιαν, η δεύτερη ταινία, την εφηβεία του και η τρίτη, την ενηλικίωσή του. Τον παρακολουθούμε ως παιδί, όπου μέσα στην άγνοιά του, ως προς την ταυτότητα του, συμβαίνουν διάφορα περίεργα πράγματα στην οικογένεια που τον μεγαλώνει, ως έφηβος, όπου αποκαλύπτει και ο ίδιος την ταυτότητα του και ως ενήλικας, που επιβάλλεται με την εξουσία του στον κόσμο. Το καλό και το κακό θα βρεθούν και πάλι στο προσκήνιο και η τελική τους αναμέτρηση είναι όντως αυτό που περίμενα από την αρχή της πρώτης ταινίας!

Η επιλογή των ηθοποιών που υποδύονται τον Ντέμιαν είναι εντυπωσιακή και στις τρεις ταινίες, τόσο που μόνο το βλέμμα τους αρκεί για να σε κάνει να ανατριχιάσεις…

Ο Ντέμιαν ως παιδί στην πρώτη ταινία. (The Omen I, 1976)

 

Ο Ντέμιαν ως έφηβος στη δεύτερη ταινία. (The Omen II, 1978)

 

Ο Ντέμιαν ως ενήλικας στην τρίτη ταινία. (The Omen III, 1981, The Final Conflict)

Αξιοσημείωτο είναι όλο το κάστ, αλλά κυρίως ο Γκρέγκορι Πεκ, με αυτήν την υπέροχη φωνή του, που υποδύεται τον θετό πατέρα του Ντέμιαν στην πρώτη ταινία.

Γκρέγκορι Πεκ.

Η πλοκή είναι ενδιαφέρουσα. Η σκηνοθεσία της δεκαετίας και οι φόνοι που συμβαίνουν είναι για τους θεατές του είδους, πλέον κλασικοί. Η μουσική των ταινιών είναι εξαιρετική και βραβευμένη. Ατμοσφαιρικό, με αρχή μέση και τέλος, μια ιστορία που ολοκληρώνεται τόσο εύστοχα, για να μας δείξει τον κόπο που χρειάστηκε να καταβάλει ο Ντέμιαν, ώστε να πετύχει τον στόχο του, χωρίς να υπολογίσει ότι… το καλό στον κόσμο δε θέλει καθόλου κόπο!