Ένα Ευχαριστώ στον Γ. Καπουτζίδη και την παρέα του για το “Παρα πέντε” που μας χάρισε γέλιο και συγκίνηση!
2005-2007. Το παρακολουθήσαμε στην τηλεόραση για πρώτη φορά, το βλέπαμε στο διαδίκτυο και το απολαμβάνουμε κάθε φορά που επαναλαμβάνεται στις οθόνες μας.
Σενάριο, σκηνοθεσία και καστ, αρκούν για να μας κρατούν συντροφιά κάθε που θέλουμε να γελάσουμε μα και να κλάψουμε. Από τις πιο πρωτότυπες ιστορίες που κυκλοφόρησαν στη μικρή οθόνη και για τα ελληνικά δεδομένα, με ατάκες που αντιπροσωπεύουν τον κάθε ιδιαίτερο ήρωα κι ένα εξτραδάκι ρόλος της αγαπημένης Αμαλίας που δίνει λύση στους γρίφους της υπόθεσης. Κακά τα ψέματα από τις λίγες σειρές που έχουν: Υπόθεση.
Δε γράφω αυτό το κείμενο ούτε για να φτιάξω μια κριτική, ούτε για να αναλύσω το σενάριο. Αφού είναι σχεδόν σε όλους τους Έλληνες γνωστό. Γράφω για να πω ότι σπάνια στην ελληνική τηλεόραση έχουμε δει σειρές σαν και αυτήν.
Δε θα κλείσω γράφοντας ατάκες αστείρευτου γέλιου από τη σειρά, αλλά θα κλείσω θυμίζοντας τα τελευταία λόγια-κλειδί της Ντάλιας (Σμαράγδα Καρύδη) στον “ισχυρό” εγκέφαλο του εγκλήματος Άρη Παυρινό (Δημήτρης Πετρόπουλος) που ξεσκεπάστηκε από την παρέα των πέντε:
“‘Α, και κάτι ακόμα… Το ξέρω ότι είμαι ισχυρή επειδή έχω χρήματα, όπως κι εσείς είστε ισχυρός επειδή έχετε εξουσία. Όμως εγώ δεν πίστεψα ποτέ ότι θα κερδίσω σε αυτήν την ιστορία επειδή έχω το χρήμα με το μέρος μου. Αυτό είναι το λάθος σας κύριε Παυρινέ, ποντάρατε στη δύναμη που σας δίνει η εξουσία. Όμως τα λεφτά και η εξουσία είναι ανθρώπινα δημιουργήματα κύριε Παυρινέ. Οι δύο πραγματικά μεγαλύτερες δυνάμεις σε αυτόν τον κόσμο είναι το καλό και το κακό… Θρησκευτικά κάνατε στο σχολείο; Ο Θεός έδιωξε τον διάβολο από τον παράδεισο και όχι ο διάβολος το Θεό. Ξέρετε γιατί; Γιατί ΔΕΝ μπορούσε να τον διώξει. Το κάνατε αυτό το μάθημα κύριε Παυρινέ ή είσαστε άρρωστος εκείνη τη μέρα και δεν πήγατε; Εσάς τους πέντε σας ένωσε ο διάβολος. Εμάς τους πέντε… νομίζω μας ένωσε ο Θεός. Μάντεψε ποιος θα κερδίσει”!
