Ο Μάνος Λοΐζος και το “Τραγούδι του δρόμου” του Λόρκα
Σε πεύκο ανέβηκα μεγάλο
να δω πού πήγε τ’ όνειρό μου
μα εγώ δεν είδα τίποτα άλλο
από τον κουρνιαχτό του δρόμου.
Σαν πας στη στράτα στράτα
τον πόλεμο παράτα
γιατί ο καιρός ανοίγει
κι αρχίζει το κυνήγι.
Στου κάστρου την παλιά τη βρύση
σκοτώσαν ένα περιστέρι
πες μου ποιο μάτι θα δακρύσει
και ποιο θα το ζεστάνει χέρι.
Σαν πας στη στράτα στράτα
τον πόλεμο παράτα
γιατί ο καιρός ανοίγει
κι αρχίζει το κυνήγι.
Φύγε απ’ το δρόμο περιστέρι
γιατί θα βγω κι εγώ κυνήγι
κι αν αστοχήσει μου το χέρι
θα ’ν’ η ζωή σου τόσο λίγη.
Σαν πας στη στράτα στράτα
τον πόλεμο παράτα
γιατί ο καιρός ανοίγει
κι αρχίζει το κυνήγι.
Σαν Σήμερα, το 1982, έφυγε ο μεγάλος Έλληνας συνθέτης Μάνος Λοΐζος. Γεννημένος στην Αλεξάνδρεια το 1937, ασχολήθηκε από μικρή ηλικία με τη μουσική, καταλήγοντας στο Εθνικό Ωδείο της Αλεξάνδρειας. Αφού ήρθε στην Αθήνα το 1955 για να σπουδάσει, μεταπήδησε από τη Φαρμακευτική Σχολή Αθηνών στην Ανωτάτη Εμπορική και σε σπουδές ζωγραφικής. Έπειτα εγκατέλειψε τα παραπάνω, και ξεκίνησε να εργάζεται για τα προς το ζειν σε διάφορες δουλειές, αλλά και ως μουσικός σε μπουάτ. Ώσπου, μετά τη συμμετοχή του στην προσπάθεια συγκρότησης του Συλλόγου Φίλων της Ελληνικής Μουσικής, ο Μίκης Θεοδωράκης τον όρισε ως διευθυντή της χορωδίας του Συλλόγου αυτού. Έπειτα, τον συστήνουν στον Μίμη Πλέσσα και αυτός με τη σειρά του, τον συστήνει στη δισκογραφική εταιρεία Φιντέλιτυ.
Η πρώτη του δισκογραφική επαφή είναι η μελοποίηση του ποιήματος του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα Το τραγούδι του δρόμου, σε μετάφραση Νίκου Γκάτσου και ερμηνεία του Γιώργου Μούτσιου. Το 1962 λοιπόν, ηχογραφείται σε σαρανταπεντάρη δίσκο και το 1974 το ξαναηχογραφεί με τη δική του φωνή, εντάσσοντας το στο μεγάλο του δίσκο, Τα τραγούδια του δρόμου.
πηγές: βικιπαιδεία, stixoi.info, ogdoo.gr
