Διάσημες Γαλλίδες που έμειναν στην ιστορία

Έξι Γαλλίδες που άφησαν το στίγμα τους στο πέρασμα των χρόνων. Γυναίκες που με το έργο τους, τη δύναμή τους και την τόλμη τους άλλαξαν τον ρου των πραγμάτων της χώρας τους και της εποχής τους και προχώρησαν ένα βήμα μπροστά.

Για άλλους προκλητικές φιγούρες, και για άλλους πρότυπα. Διασημότητες που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς ότι έμειναν στην ιστορία και επηρέασαν βαθιά γενιές και γενιές, αποτελώντας έμπνευση ακόμα και σήμερα…

• Εντίθ Πιαφ (1915-1963) : “Σε όλη μου τη ζωή, αποφεύγω να υπακούω”

Το “μικρό σπουργίτι”, όπως είχε χαρακτηριστεί, μας τραγούδησε “Non, Je Ne Regrette Rien” (“Όχι, δεν μετανιώνω για τίποτα”). Έζησε μια πολυτάραχη ζωή με προβλήματα υγείας, πολλούς έρωτες και πάντα η διέξοδός της ήταν το τραγούδι της. Αψηφώντας τα άσχημα δώρα της ζωής, η Εντίθ Πιαφ συνέχισε να τραγουδά ακόμα κι αν, εξαιτίας της υγείας της, συχνά τρίκλιζε και παραπατούσε πάνω στη σκηνή. Έφυγε στα 48 της χρόνια φτωχή από χρήματα, αφήνοντας, όμως, πίσω της μια μεγάλη ιστορία στο χώρο του τραγουδιού.

• Κοκό Σανέλ (1883-1971): “Η πολυτέλεια δεν είναι το αντίθετο της φτώχειας αλλά της χυδαιότητας”.

Ποια γυναίκα δε γνωρίζει το περίφημο άρωμα “Σανέλ Νο. 5” του ομώνυμου οίκου; Η Σανέλ ήταν μια γυναίκα που έφερε τα πάνω κάτω στις ζωές των γυναικών της εποχής της. Άνοιξε το πρώτο της κατάστημα με γυναικεία καπέλα το 1909 στο Παρίσι, και αργότερα τον πρώτο οίκο μόδας που διατηρείται ακόμα και σήμερα. Η πολυτέλεια της απλότητας εντάχθηκε στη μόδα χάρη στη Σανέλ, η οποία συσχετίστηκε με το μοντέρνο κίνημα, ανάμεσα στους Πάμπλο Πικάσο, Στραβίνσκι και Κοκτώ.

• Σιμόν Ντε Μποβουάρ (1908-1986): “Τους αρέσει να σκοτώνουν τον χρόνο τους περιμένοντας το χρόνο να τους σκοτώσει.”

Γεννημένη στο Παρίσι, η Σιμόν Ντε Μποβουάρ ήταν συγγραφέας, φιλόσοφος και φεμινίστρια. Ο Ζαν Πολ Σαρτρ μπήκε στη ζωή της με τη γνωριμία τους στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης, όπου αυτή σπούδασε και αρίστευσε στη φιλοσοφία. Ήταν μια σχέση ζωής, ελεύθερη και ιδιότυπη, αφού σχετίζονταν έχοντας παράλληλα και άλλες ερωτικές σχέσεις. Αλλά ο Σαρτρ ήταν για τη Μποβουάρ ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής της. “Ο μόνος τρόπος να με πληγώσει είναι να πεθάνει,” είχε πει για αυτόν. Μαζί του είχε ενταχθεί στο Κομμουνιστικό κόμμα και η ίδια ταξίδεψε πολύ, με ενεργότατο κοινωνικοπολιτικό ρόλο.

• Ιωάννα της Λωραίνης ή Ζαν ντ’ Αρκ (1412-1431): “Η Ζαν αποτελεί το Θαύμα όλων των Εποχών. Ωστόσο, αν σκεφτούμε την καταγωγή της, τις συνθήκες των πρώτων χρόνων της ζωής της, το φύλο της και ότι έκανε όλα τα έργα για τα οποία έγινε πασίγνωστη όσο ήταν ακόμα κοπελίτσα, αναγνωρίζουμε ότι, όσο υπάρχει ακόμη η ράτσα μας, θα αποτελεί και το Αίνιγμα όλων των εποχών” – Μαρκ Τουέιν

Μια Γαλλίδα γυναίκα ως επικεφαλής των γαλλικών στρατευμάτων στον Εκατονταετή Πόλεμο κατά των Άγγλων. Μια γυναίκα που τιμάται από την Καθολική Εκκλησία ως προστάτιδα της Γαλλίας, των αιχμαλώτων, των στρατιωτικών και όσων χλευάζονται για την πίστη τους, κατηγορήθηκε εν ζωή ως αιρετική κι εκτελέσθηκε επειδή φορούσε αντρικά ρούχα. Ήταν μόλις 19 χρονών. Μια θρυλική φυσιογνωμία που έχει εμπνεύσει την παγκόσμια τέχνη, τόσο στη λογοτεχνία, στη μουσική, στο θέατρο και στον κινηματογράφο, αλλά και βιντεοπαιχνίδια.

• Γεωργία Σάνδη (1804-1876): “Όποιος έχει καλή καρδιά δεν είναι ποτέ βλάκας”.

Υπογράφοντας με το ψευδώνυμο George Sand, η Γαλλίδα μυθιστοριογράφος είχε γράψει επιτυχημένα μυθιστορήματα, θεατρικά και αυτοβιογραφικά έργα, λογοτεχνικές κριτικές και πολιτικά κείμενα. Η ζωή της ήταν προκλητική για την εποχή της. Εγκατέλειψε τον σύζυγό της παίρνοντας μαζί της τα παιδιά τους και σχετίστηκε με άλλους άντρες μεταξύ των οποίων και οι συνθέτες Φραντς Λιστ και Φρεντερίκ Σοπέν. Παρόλα αυτά η Σάνδη με τη σκανδαλώδη ζωή της διεκδίκησε άκρως συνειδητά μια θέση στην παγκόσμια λογοτεχνία και την κέρδισε. Ο Βίκτορ Ουγκό θα προσφωνήσει στις 8 Ιουνίου 1876, “Κλαίω μια νεκρή, χαιρετώ μια αθάνατη!”

• Μπριζίτ Μπαρντό (1934): “Χάρισα τα νιάτα μου και την ομορφιά μου στους άντρες. Θα χαρίσω τη σοφία και την εμπειρία μου στα ζώα”.

Μια από τις γνωστότερες Γαλλίδες, η Μπαρντό γεννήθηκε το 1934. Ως ηθοποιός και τραγουδίστρια αποτέλεσε γυναίκα – σύμβολο των δεκαετιών ’50 και ’60. Έχοντας 48 ταινίες στο ενεργητικό της και πάνω από 80 τραγούδια, έχει κατακτήσει την παγκόσμια αναγνωρισιμότητα ξεκινώντας τη δράση της σε μια μεταπολεμική και συντηρητική εποχή. Γνωστή και ως ακτιβίστρια για την προστασία των ζώων, είναι ιδρυτής και πρόεδρος του σχετικού Ιδρύματος “Μπριζίτ Μπαρντό”.

Γράφει η Παρασκευά Γεωργία. Πηγή: globalist.gr