Η Διδώ Σωτηρίου και το βραβείο που καθιερώθηκε προς τιμήν της.

Από τις πιο σημαντικές Ελληνίδες συγγραφείς, η Διδώ Σωτηρίου έφυγε σαν σήμερα το 2004. Γεννημένη το 1909 στο Αϊδίνιο, έζησε στη Σμύρνη από το 1919, μέχρι τη Μικρασιατική καταστροφή. Μετά από αυτήν, κατέληξε με την οικογένειά της στον Πειραιά και ξεκίνησε τις σπουδές της στη γαλλική φιλολογία κι έπειτα τις συνέχισε στο Παρίσι. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων και ενταγμένη στο αριστερό κίνημα. Εκτός από συγγραφέας, η Διδώ Σωτηρίου εργάστηκε ως δημοσιογράφος, αρχισυντάκτρια και επιστημονική συνεργάτρια σε περιοδικά. Τα έργα της και ιδιαίτερα ένα από τα πιο σημαντικά της, τα “Ματωμένα χώματα” έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.

Το βραβείο. Η Εταιρεία Ελλήνων Συγγραφέων το 2001, καθιέρωσε ένα βραβείο που απονέμεται ετησίως, το οποίο φέρει το όνομά της. Το βραβείο “Διδώ Σωτηρίου”. Αποτελεί ένα βραβείο πολιτισμού και συγκεκριμένα:

Το Βραβείο Πολιτισμού “Διδώ Σωτηρίου” απονέμεται σε ξένο ή Έλληνα συγγραφέα που με τη γραφή του αναδεικνύει την επικοινωνία των λαών και των πολιτισμών μέσα από την πολιτισμική διαφορετικότητα. Σε μια εποχή ισοπέδωσης των εθνικών, φυλετικών, θρησκευτικών τοπικών, πολιτισμικών κ.ά. ιδιαιτεροτήτων στο όνομα της παγκόσμιας αγοράς εποχή κατά την οποία η πνευματική δημιουργία δέχεται ισχυρή την πίεση της μαζικής κουλτούρας και των υποπροϊόντων της εποχή όπου οι γλώσσες με μικρή διάδοση δυσκολεύονται να ανταγωνιστούν τις λεγόμενες “ισχυρές” γλώσσες στην κυκλοφορία της πνευματικής τους παραγωγής, το βραβείο “Διδώ Σωτηρίου” υποστηρίζει την οικουμενικότητα των ιδεών και της δημιουργίας μέσα από την εθνική, φυλετική, θρησκευτική, πολιτισμική διαφορετικότητα του κάθε έργου -την παγκόσμια γλώσσα μέσα από τις διαφορετικές γλώσσες της τέχνης και της δημιουργίας. 

Πριν από αυτό, είχε βραβευτεί πολλάκις για το έργο της και τη συμβολή της στην ελληνοτουρκική φιλία. Τα δύο τελευταία βραβεία της, μάλιστα, ήταν από τον πρόεδρο της ελληνικής Δημοκρατίας το 1996, Κωστή Στεφανόπουλο και από τον πρόεδρο της γαλλικής δημοκρατίας Ζακ Σιράκ.

Κι ένα πολύ ενδιαφέρον μικρό βίντεο, κι αυτό προς τιμήν της!

 

Πηγές: Βικιπαιδεία και authors.gr