Ιμμάνουελ Καντ. 18+1 πολύτιμες συμβουλές

“Ο ένας κοιτάζει το νερόλακκο και βλέπει τη λάσπη, ο άλλος βλέπει μέσα του τα άστρα που αντανακλώνται.”

Ιμμάνουελ Καντ (Immanuel Kant)  (22 Απριλίου 1724 -12 Φεβρουαρίου 1804)

Δημιουργία: ο καλύτερος τρόπος να απολαμβάνεις τη ζωή.


Να ενεργείς με τέτοιο τρόπο, ώστε η αρχή στην οποία στηρίζεται η πράξη σου να μπορούσε να γίνει παγκόσμιος νόμος.


Εκείνος που απέρριψε τα περιττά, εκείνος απέφυγε τις στερήσεις.


Μη δέχεσαι ευεργεσίες χωρίς τις οποίες μπορείς να ζεις.

Η ευτυχία δεν είναι ιδανικό της λογικής, αλλά της φαντασίας.


Όσο περισσότερο σκέφτομαι, τόσο περισσότερο δυο πράγματα γεμίζουν την ψυχή μου με μεγάλο θαυμασμό και ολοένα μεγαλύτερη ευλάβεια: ο έναστρος ουρανός από πάνω μου και ο ηθικός νόμος μέσα μου.


Η τέχνη έχει τον ανιδιοτελή χαρακτήρα του παιδιού.


Η Ηθική δεν είναι το δόγμα που καθορίζει πώς να γίνουμε ευτυχισμένοι, αλλά πώς να είμαστε άξιοι για να γίνουμε ευτυχισμένοι.


Οφείλεις, άρα μπορείς.

Η επιστήμη είναι οργανωμένη γνώση. Η σοφία είναι οργανωμένη ζωή.


Η Μεταφυσική είναι ένας σκοτεινός ωκεανός χωρίς ακτές και φάρους, γεμάτη με φιλοσοφικά ναυάγια.


Η ελεύθερη βούληση και η βούληση που υποτάσσεται σε ηθικούς νόμους είναι ένα και το αυτό πράγμα.


Μπορούμε να μετρήσουμε την ευφυΐα ενός ανθρώπου με βάση πόσες αβεβαιότητες μπορεί να αντέξει.


Πρόσεχε να αντιμετωπίζεις τους άλλους σαν σκοπό και όχι σαν μέσο.


Το γούστο είναι πάντα βάρβαρο με την έννοια ότι ανακατεύει την επιθυμία με τα συναισθήματα για να προσδιορίσει την ομορφιά.

Στο σκοτάδι η φαντασία είναι πιο ζωηρή απ’ ό,τι στο άπλετο φως.


Θα πειστεί κάποτε το χοντροκέφαλο ανθρώπινο γένος ότι μεγαλύτερη μωρία και συμφορά από τον πόλεμο δεν υπάρχει, και από τα παθήματα του θα διδαχθεί κάποτε ότι πρέπει να τον καταργήσει, σαν υπερβολικά οδυνηρό και ακριβό τρόπο για επίλυση διαφορών;


Έπρεπε λοιπόν να αφαιρέσω γνώση για να κάνω χώρο για την πεποίθηση.

Ο Ιμμάνουελ Κάντ ήταν γερμανός φιλόσοφος, ιδρυτής της κριτικής-υπερβατικής φιλοσοφίας. Γεννήθηκε στη Καίνιξμπεργκ, σημαντικό λιμάνι και πρωτεύουσα της Ανατολικής Πρωσίας στις 22 Απριλίου του 1724. Ο πατέρας του ήταν σελοποιός, η οικογένεια του προτεσταντική. Τα οικονομικά του μέσα ήταν περιορισμένα όμως εκείνος κατάφερε να σπουδάσει από το 1740 μέχρι το 1746 φιλοσοφία, μαθηματικά και θεολογία, χρηματοδοτώντας τις σπουδές του με ιδιωτικά μαθήματα και κέρδη από το παίξιμο μπιλιάρδου. Μετά τις σπουδές και λόγω του θανάτου του πατέρα του, αναγκάστηκε να εργαστεί για ένα διάστημα ως οικιακός δάσκαλος και μετά το διδακτορικό του έγινε υφηγητής στο πανεπιστήμιο. Το 1775 έγινε καθηγητής λογικής και μεταφυσικής, μετά για σειρά ετών διετέλεσε κοσμήτορας της φιλοσοφικής σχολής, το 1786 και 1788 πρύτανης του πανεπιστημίου.

Το 1792 οι απόψεις του για τις σχέσεις του κακού και της ανθρώπινης φύσης τον έφερε σε σύγκρουση με την πρωσική κυβέρνηση καθώς υπήρχε νόμος που απαγόρευε την μελέτη θρησκευτικών ζητημάτων αν δεν ταυτιζόταν με την διδασκαλία της Λουθηριανικής εκκλησίας. Ο ίδιος ο βασιλιάς Φρειδερίκος έβγαλε διάταγμα που του απαγόρευε κάθε συγγραφική ή διδακτική δραστηριότητα με θέματα θρησκείας. Λόγω και της κακής του υγείας από το 1794 μείωσε την δραστηριότητα του στο πανεπιστήμιο και το 1796 αποχώρησε οριστικά. Ο Ιμμανουήλ ποτέ δεν παντρεύτηκε, δεν έκανε σχέσεις, ούτε ταξίδια μακριά από την γενέτειρα του. Αφιέρωσε την ζωή του στην μελέτη και τη συγγραφή. Σε ηλικία 23 ετών δημοσίευσε το πρώτο του έργο, “Για τον αληθινό υπολογισμό των ζωντανών δυνάμεων” ενώ το 1781 δημοσίευσε το πιο σημαντικό του έργο, την “Κριτική του καθαρού λόγου”. Πέθανε στην γενέτειρα του στις 12 Φεβρουαρίου του 1804.