Ο Τομ Ρόμπινς και τα “ταξιδιάρικα” βιβλία του.

Ο Αμερικανός Τομ Ρόμπινς γεννημένος το 1932 στη Βόρεια Καρολίνα, είναι ένας πρωτότυπος συγγραφέας που προβληματίζει χωρίς να μας βαραίνει, ενώ έχει την ικανότητα να μας κάνει να γελάμε και να κλαίμε με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο. Λίγο η τρέλα του, λίγο η φαντασία του, λίγο η πρωτότυπη γραφή του, καμουφλάρει κοινωνικούς και φιλοσοφικούς προβληματισμούς κι εμείς απολαμβάνουμε τις ιστορίες του διαβάζοντας τον και σκεφτόμαστε πολύ μα πολύ, μα με τρόπο ανάλαφρο! Αυτό το εξαιρετικό έχει πετύχει ο συγγραφές αυτός στην πορεία του και γι’ αυτό και έχει ακόμα μεγάλη απήχηση. Σε όλα τα βιβλία του Ρόμπινς, οι ιστορίες και οι χαρακτήρες είναι μπλεγμένοι μέσα στον φανταστικό ιστό και οι παρομοιώσεις με περίεργα πράγματα, οι αλλοπρόσαλες περιγραφές, που προκαλούν το χαμόγελο αβίαστα κατά την ανάγνωση, δε λείπουν. Είναι πραγματικά πολύ ωραίο να διαβάζεις απορροφημένος και όταν επανέρχεσαι στα λογικά σου, να πιάνεις το στόμα σου να χαμογελάει, αλλά να μην το είχες καταλάβει από πριν!

Τα έργα του, είναι τα εξής:

-Another Roadside Attraction (Αμάντα, το Κορίτσι της Γης) – 1970

-Blues (Ακόμα και οι Καουμπόισσες Μελαγχολούν) – 1976

-Still Life with Woodpecker (Τρυποκάρυδος) – 1980

-Jitterbug Perfume (Το Άρωμα του Ονείρου) – 1984

-Skinny Legs and All (Ο Χορός των Εφτά Πέπλων) – 1990

-Half Asleep in Frog Pajamas (Μισοκοιμισμένοι μες στις Βατραχοπιτζάμες μας) – 1994

-Fierce Invalids Home from Hot Climates’ (Αγριεμένοι Ανάπηροι Επιστρέφουν από Καυτά Κλίματα) – 2000

-Villa Incognito – 2003

-Wild Ducks Flying Backward (Αγριόπαπιες πετούν ανάστροφα) – 2005, συλλογή από άρθρα, κριτικές, ποιήματα κλπ.

-B is for beer – 2009

-Tibetan Peach Pie: A True Account of an Imaginative Live (Θιβετιανή Ροδακινόπιτα: Η Αληθινή Αφήγηση μιας Ευφάνταστης Ζωής) – 2014

Θα παραθέσω ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από τον αγαπημένο Τρυποκάρυδο, όπου θα προσπαθήσω να μεταφέρω μια πινελιά από το ύφος του συγγραφέα. Πρόκειται για ένα βιβλίο, όπου η ιστορία είναι εμπνευσμένη από ένα πακέτο τσιγάρων κάμελ. Μια απίστευτη ιστορία αγάπης, αλλά δοσμένη έτσι, ώστε να γοητεύει αναγνώστες με ποικίλα γούστα. (βλ. άρθρο του artigo, Διακοποβιβλία). Αν δεν έχετε διαβάσει ποτέ κάτι από Ρόμπινς, αξίζει να ρίξετε μια ματιά στο παρακάτω, αλλά κι εσείς που έχετε γνωρίσει προσωπικά τον Τρυποκάρυδο, μάλλον θα το θυμάστε:

“Πάρτε μια κάποια νύχτα τον Αύγουστο. Η Πριγκίπισσα Λη -Τσέρι αγνάντευε απ’ το παράθυρο της σοφίτας της. Ήτανε πανσέληνος. Το φεγγάρι είχε στρογγυλέψει τόσο πολύ που κόντευε να κατρακυλήσει. Φαντάσου να ξυπνάς και να βρίσκεις το φεγγάρι τάβλα στο πάτωμα του λουτρού, σαν τον μακαρίτη τον Έλβις Πρίσλει, δηλητηριασμένο από παγωτό μπανάνα. Ήταν ένα φεγγάρι που μπορούσε να ξυπνήσει άγρια πάθη σε μια κοιμισμένη αγελάδα. Ένα φεγγάρι που μπορούσε να διαολέψει το κάθε κουνελάκι. Ένα φεγγάρι που μπορούσε να κάνει τις κοτρώνες να μοιάζουν με σεληνόλιθοι, να μεταμορφώσει την Κοκκινοσκουφίτσα σε μεγάλο κακό λύκο. Πάνω από μια ώρα, η Λη-Τσέρι αγνάντευε τ’ άπειρο τ’ ουρανού. “Έχει λόγο να υπάρχει το φεγγάρι;” ρώτησε η Πριγκίπισσα το Μαγεμένο Βασιλόπουλο.

Το Μαγεμένο Βασιλόπουλο έκανε σα να του’χαν κάνει μια χαζή ερώτηση. Ίσως και να ‘ταν έτσι. Το ίδιο ερώτημα στη Ρέμινγκτον SL3 έδωσε την εξής απάντηση:

Ο Αλμπέρ Καμύ έγραψε πως το μόνο σοβαρό ερώτημα είναι αν πρέπει ν’ αυτοκτονείς ή όχι.

Ο Τομ Ρόμπινς έγραψε πως το μόνο σοβαρό ερώτημα είναι αν ο χρόνος έχει αρχή και τέλος.

Σίγουρα όταν το έγραψε ο Καμύ θα’χε στραβοκοιμηθεί κι ο Ρόμπινς θα ‘χε ξεχάσει να βάλει το ξυπνητήρι.

Ένα είναι το σοβαρό ερώτημα. Κι αυτό είναι:

Ποιος ξέρει να κάνει την αγάπη παντοτινή; 

Απαντησέ μου σ’ αυτό και θα σε καθησυχάσω για την αρχή και το τέλος του χρόνου. Απαντησέ μου σ’ αυτό και θα σου αποκαλύψω αν έχει λόγο να υπάρχει το φεγγάρι.”

 

Πηγές : Βικιπαιδεία και

“Τρυποκάρυδος”, Τομ Ρόμπινς, Εκδόσεις Αίολος, Αθήνα 1998.