Τρεις βιωματικοί πίνακες της Φρίντα Κάλο.
Η Μεξικάνα ζωγράφος Φρίντα Κάλο, αποτελεί ακόμα και σήμερα σύμβολο γυναικείου δυναμισμού. Είχε την τάση να απεικονίζει τα συναισθήματά της στα έργα της, χωρίς να διστάζει να τσαλακωθεί μπροστά στον κόσμο της εποχής της.
Με τόλμη και θάρρος, χωρίς ανασφάλειες και ναρκισσισμό, η ζωγράφος κατάφερε να σπάσει τα κοινωνικά στερεότυπα του καιρού της και όχι μόνο να γίνει αποδεκτή, αλλά και να καταστεί στις επόμενες γενιές πρότυπο μιας δυναμικής γυναίκας που δε φοβήθηκε να αντιμετωπίσει τις εκπλήξεις της μοίρας της. Μίας γυναίκας που, με τη δύναμη των πινέλων της, εξέφραζε χωρίς ενδοιασμούς τα πάθη και τις εντάσεις της ζωής της.
Η Φρίντα Κάλο γεννήθηκε στο Μεξικό το 1907 κι έφυγε από τη ζωή το 1954. Δύο μεγάλα γεγονότα της ζωής της συνέβαλλαν στο να δεθεί με μια παντοτινή θλίψη. Όταν ήταν έξι ετών αρρώστησε από πολιομυελίτιδα, η οποία την άφησε με ένα κοντύτερο και ημιπαράλυτο πόδι. Όταν ήταν 18 χρονών ένα λεωφορείο στο οποίο επέβαινε συγκρούστηκε με τραμ με τη Φρίντα Κάλο να τραυματίζεται σοβαρά και να υποβάλλεται σε πολλές χειρουργικές επεμβάσεις. Αυτό που την καταρράκωσε, όμως, ήταν το γεγονός ότι δε θα μπορούσε να κάνει παιδιά.
Παρακολούθησε μαθήματα στο Escola Preparatoria, όπου γνώρισε τον επίσης Μεξικανό ζωγράφο Ντιέγκο Ριβέρα, τον μελλοντικό της σύζυγο. Με τον Ριβέρα παντρεύτηκαν το 1929, όταν η Φρίντα ανάρρωνε από το ατύχημα παρακολουθώντας μαθήματα ζωγραφικής. Χώρισαν μετά από δέκα χρόνια αλλά πολύ σύντομα ξαναπαντρεύτηκαν.
Οι πίνακές της, που στην πλειοψηφία τους είναι αυτοπροσωπογραφίες, κυριαρχούνται από έντονα χρώματα και πολλά συναισθήματα από τις περιπέτειες της ζωής της. Η ίδια συνήθιζε να λέει: “Ζωγραφίζω αυτοπροσωπογραφίες επειδή είμαι τόσο συχνά μόνη, επειδή ο εαυτός μου είναι ο μόνος άνθρωπος που γνωρίζω τόσο καλά”.
Η “Αυτοπροσωπογραφία με Μαϊμού” δημιουργήθηκε το 1938. Η μαϊμού είναι σύμβολο της λαγνείας στη μεξικανική μυθολογία, αλλά με αυτόν τον πίνακα το ζώο παρουσιάζεται ως ανεξάρτητη οντότητα με δική του ψυχή που περνάει το χέρι του γύρω από το λαιμό της Φρίντα σαν να θέλει να την προστατεύσει. Είναι μια ευγενική και τρυφερή ψυχή.
Οι “Δύο Φρίντες” είναι ο πίνακας της Φρίντα Κάλο που φιλοτεχνήθηκε το 1939, όταν η ζωγράφος χώρισε (προσωρινά) από τον σύζυγό της, Ντιέγκο Ριβέρα. Εξέφρασε την απελπισία της για τον χωρισμό της αναπαριστώντας δύο διαφορετικές προσωπικότητες του εαυτού της να κρατιούνται από το χέρι. Η μια είναι η παραδοσιακή Φρίντα που αιμορραγεί, με κομμένη από χειρουργικό ψαλίδι καρδιά, και η άλλη η μοντέρνα Φρίντα, η ανεξάρτητη. Η Μεξικάνα ζωγράφος με έναν εκπληκτικό τρόπο μας εκφράζει το συναισθηματικό δίλημμα εξαιτίας του χωρισμού της.
Το “Πληγωμένο Ελάφι” είναι ένα δημιούργημα της ζωγράφου από το 1946 – χρονιά που η Φρίντα Κάλο έκανε μια επέμβαση στη σπονδυλική της στήλη για να απαλλαγεί (χωρίς αποτέλεσμα) από τους αφόρητους πόνους στην πλάτη της. Αυτό της προκάλεσε μεγάλη συναισθηματική αναταραχή. Ο πίνακας απεικονίζει ένα ελάφι, με κεφάλι την προσωπογραφία της ίδιας, να αιμορραγεί όντας χτυπημένο με βέλη. Προσπαθώντας να εκφράσει μέσω της ζωγραφικής της πως δεν είναι ικανή να αλλάξει τη μοίρα της, έγραψε κάτω αριστερά τη λέξη “Karma” (“μοίρα”).
Γράφει η Γεωργία Παρασκευά. Πηγή: globalist.gr
