“Μου ‘χεις δώσει τη μέγιστη δυνατή ευτυχία…” Βιρτζίνια Γουλφ.

“Αισθάνομαι σίγουρα πως τρελαίνομαι πάλι. Αισθάνομαι ότι δε μπορούμε να ξαναπεράσουμε άλλον ένα σαν εκ τους φοβερούς χρόνους. Και δεν θα συνέλθω ξανά τούτη τη φορά. Αρχίζω ν’ ακούω φωνές και δε μπορώ να συγκεντρωθώ. Έτσι κάνω κείνο που μου φαίνεται καλύτερο για όλους μας. Μου ‘χεις δώσει τη μέγιστη δυνατή ευτυχία. Ήσουν με κάθε τρόπο όλ’ αυτά που κανείς δε θα μπορούσε να ‘ναι. Δε γνωρίζω δυο ανθρώπους που θα μπορούσαν να είναι ευτυχέστεροι, μέχρι που με χτύπησε τούτη η φοβερή αρρώστια. Δεν μπορώ να την παλεψω άλλο. Ξέρω ότι χαλώ τη ζωή σου, που χωρίς εμένα θα μπορούσες να κάνεις. Και το ξέρεις πως το ξέρω. Βλέπεις δεν μπορώ μήτε να γράψω… ακόμη κι αυτό. Δε μπορώ να διαβάσω. Θέλω να πω πως οφείλω όλη την ευτυχία της ζωής μου σε σένα. Ήσουν ολότελα υπομονετικός μαζί μου και καλός σ’ απίστευτο βαθμό. Θέλω να σ’ το πω αυτό -ο καθένας το ξέρει. Αν κάποιος θα μπορούσε να μ’ είχε σώσει, αυτός θα ‘σουν εσύ. Όλα έχουνε χαθεί για μένα μα βεβαιώνω για την καλοσύνη σου. Δεν μπορώ να συνεχίσω να χαλώ τη ζωή σου άλλο. Δεν σκέφτομαι ότι δυο άνθρωποι θα μπορούσαν να ‘ναι ευτυχέστεροι απ’ όσο ήμασταν εμείς.”

Το τελευταίο σημείωμα της Βιρτζίνια Γουλφ ( 1882-1941) πριν την αυτοκτονία της. Πολυγραφότατη συγγραφέας, έζησε μια πολυτάραχη ζωή εξαιτίας της βαριάς κατάθλιψης που την διακατείχε από μικρή ηλικία. Η “Κυρία Ντάλαγουεη” και “Το Δωμάτιο του Ιακώβου” είναι δύο γνωστά της έργα. Εργάστηκε στη νεανική της ηλικία και ως αρθρογράφος λογοτεχνικών βιβλιοκριτικών στο λογοτεχνικό ένθετο των Times του Λονδίνου. Στα παιδικά της χρόνια διακατεχόταν από έντονες φοβίες που τη δυσκόλευαν να ζήσει μια φυσιολογική ζωή. Μετά το χαμό των γονιών της και μιας εκ των αδερφών της, έπαθε τις δύο πρώτες νευρικές καταρρεύσεις της κι έκανε την πρώτη απόπειρα αυτοκτονίας. Το 1912 παντρεύτηκε τον Λέονανρτ Γουλφ, ο οποίος ενώ γνώριζε εξ αρχής την κατάστασή της, δε σταμάτησε να επιθυμεί τον γάμο του μαζί της. Της στάθηκε ως το τέλος της, τη φρόντιζε και την προστάτευε. Από το 1914 υπήρξε μια περίοδος προσπάθειας αποκατάστασης της υγείας της με τον σύζυγο της στο πλευρό της και ταυτόχρονα ήταν μια περίοδος μεγάλης δημιουργίας. Ώσπου το 1941 θα έρθει και η τρίτη και μεγαλύτερη νευρική κατάρρευση, που απέβη  μοιραία. Τον Μάρτιο του 1941 έφυγε από το σπίτι της χωρίς να ξέρει που πηγαίνει και σχεδόν ένα μήνα αργότερα βρέθηκε το πτώμα της σε μια όχθη του ποταμού Ουζ….

 

 

 

Σε όλη αυτή τη ζωή, η Γουλφ βασανιζόταν αδιάκοπα, αλλά έγραψε πάνω από εκατό έργα και θεωρείται πρωτοπόρος και νεοτερίστρια συγγραφέας του εικοστού αιώνα, έχοντας δώσει καινοτόμο στίγμα στην αγγλική γλώσσα!

 

 

 

Μια πολύ καλή απεικόνιση της ψυχοσύνθεσης της συγγραφέος και μια γεύση από την ατμόσφαιρα του πώς ενδέχεται να ζούσε ή το πώς μπορεί να ένιωθε, λαμβάνουμε εύστοχα από την ταινία “Οι Ώρες”, με την καταπληκτική Νικόλ Κίντμαν στο ρόλο της Βιρτζίνια Γουλφ (η οποία απέσπασε για την εν λόγω ταινία το Όσκαρ του Α’ γυναικείου ρόλου), τη Μέριλ Στριπ και την Τζούλιαν Μουρ…Η Γούλφ γράφοντας την “Κυρία Ντάλαγουεη” και άλλες δύο γυναίκες, σε διαφορετικές χρονικές στιγμές περιπλέκουν τις ζωές τους…όχι τυχαία.

Πηγή: Βικιπαιδεία