Master Class – Όταν η Μαρία συνάντησε την Κάλλας

Την περασμένη Κυριακή είχα την ευτυχία να προλάβω και να κλείσω εισιτηρία για να δω τη νέα παράσταση της Μαρίας Ναυπλιώτου – σε σκηνοθεσία του Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου, στο μικρό θεάτρο Χορν.

Έχοντας πάντα μεγάλη αδύναμια στην Μαρία Ναυπλιώτου, από τις επόχες που έπαιζε την Γλαύκη στην Αίθουσα του θρόνου, και ακολουθώντας την εξαίσια πορεία της στο θέατρο, ήμουν προετοιμασμένη να δω μια καλή παράσταση.

Αυτό που δεν περίμενα είναι ένας βιογραφικός μονόλογος για την Μαρία Καλλάς στην δύση της ζωής της να με κάνει να κλαίω σαν παιδί.

Αρχικά, να σημειώσω ότι δεν γνώριζα σχεδόν τίποτα σχετικά με την ζωή της Κάλλας παραπάνω από ότι είναι ευρέως γνωστό – ευφυία στην μουσική, παράξενη αλλά αξέχαστη φωνή και φυσικά την σχέση της με τον Αριστοτέλη Ωνάση.

Η Μαρία Ναυπλιώτου την έφερε στην ζωή μπροστά στα μάτια μου. Δεν την ενσάρκωσε απλά, μεταμορφώθηκε σε εκείνη. Προσωπικά, μια από τις ενστάσεις μου στο θέατρο είναι όταν οι ηθοποιοί φωνάζουν – και δεν εννοώ να μιλάνε δυνατά για να ακουστούν, αναφέρομαι στις τσιρίδες που φτάνουν στα όρια της υστερίας και που παρατηρούνται σε πολλές παραστάσεις για κάποιον, ακατανόητο, λόγο.

Η Ναυπλιώτου φώναζε και τραγουδούσε στην ψυχή σου. Ήταν μια κραυγή απελπισίας, που είχε προσπεράσει τον χρόνο – τον θάνατο – και βρήκε διέξοδο απ τα σπλάχνα της Κάλλας στα χείλη της Ναυπλιώτου. Γίνεσαι μάρτυρας σε αυτήν την παραστάση μιας κατάφορης, απελπιστικής αδικίας – βλέπεις μια γυναίκα, μια μουσικό, της οποίας το ταλέντο και η απόλυτη ευφυία συζητιέται ακόμη, να πληγώνεται από μικρά μυαλά και από έναν άντρα πολύ λιγότερο της. Να την προδίδει το ίδιο το πάθος που την ανέδειξε, την ανέβασε και στο τέλος την καταδίκασε.

Η Μαρία Καλλάς μέσα από το κείμενο του Terrence McNally αποθεώνεται και προσγειώνεται, γίνεται μια ύπαρξη larger than life, στοιχειωμένη από ένα σωρό θνητές αδυναμίες. Και η Ναυπλιώτου λάμπει σ αυτόν τον ρολό. Κυριαρχεί στη σκηνή, κρατάει την προσόχη σου και δεν σου επιτρέπει να τη χάσεις από τα μάτια σου μέχρι αυτή να σε προστάξει.

Είναι, πιστεύω, ρόλος ζωής για εκείνη και συμβουλή μου είναι να την δείτε – πήρε παράταση οπότε υπάρχει χρόνος.

Μαρία, σ ευχαριστούμε για αυτήν την εμπειρία.