Ποπάυ και Όλιβ = L.F.E. Μια ανάμνηση απ’τα παλιά

Χωριό. Οδός Σισίνη, στο γωνιακό μαγαζί με τα πολλά περιοδικά που μύριζε χαρτί, κάθε εβδομάδα του καλοκαιριού (γιατί τότε μπορούσαμε και κάναμε τρίμηνες καλοκαιρινές διακοπές) έδινα το παρόν να αγοράσω ένα τεύχος! Αναμένοντας με ενθουσιασμό να διαβάσω τις περιπέτειες του Ποπάυ και της αγαπημένης του Όλιβ, του μικρού Ρεβυθούλη και των φίλων τους, όπως ο Πόλντο, που έτρωγε πολλά χάμπουργκερς με χοιρομέρι! Όταν ο Ποπάυ βρισκόταν σε δύσκολη θέση, έτρωγε σπανάκι με χάρη κι αποκτούσε μεγάλη δύναμη! Με μεγάλη νοσταλγία σκέφτομαι τις ιστορίες του.

Στο χωριό, λοιπόν, τα ξαδέρφια μεταξύ μας ανταλλάζαμε τεύχη γιατί δεν είχαμε τα ίδια και αυτό μας βόλευε όλους.

-Όχι αυτό με το κίτρινο εξώφυλλο, το άλλο με την Όλιβ απ΄εξω, όχι, δεν κατάλαβες ποιο εννοώ, κάτσε να στο φέρω να μου πεις αν το΄χεις!

Και κάπως έτσι κυλούσαν τα απογεύματα μας μετά τη θάλασσα, όταν οι “μεγάλοι” έπαιρναν το μεσημεριανό τους ύπνο.

Κάπου μέσα στο ντουλάπι μου κρύβεται ο Ποπάυ, ακόμα και σήμερα και ανυπομονώ να δανειστώ κι άλλα τεύχη από τα ξαδέρφια, γιατί κάποια στιγμή θυμάμαι, τα είχε πάρει το μάτι μου μαζί με Λούκι Λουκ και Μίκυ Μάους… Ακούτε ξαδέρφια;