Το κέρδος πάνω από την τέχνη. Μία προσωπική γνώμη..
Για τους φίλους της τέχνης, ένα μεγάλο festival μουσικής, μία μεγάλη έκθεση ζωγραφικής / φωτογραφίας, ένα festival κινηματογράφου είναι το επιστέγασμα της αγάπης τους για ένα είδος τέχνης. Πολλοί αγαπημένοι καλλιτέχνες, ή έργα τους, μαζεμένα σε ένα σημείο.. Τι άλλο να ζητήσει κάποιος?
Προφανώς και οι καλλιτέχνες πρέπει να πληρωθούν, δεν τίθεται κάν ζήτημα πάνω σε αυτό. Τι γίνεται όμως αν το κέρδος βρίσκεται πάνω από όλα, το ποσό που δίνει ο fan είτε να είναι αντιστρόφως ανάλογο από την ποιότητα του festival, είτε εξαπατάται από τους διοργανωτές?
Όλα αυτά ήρθαν στο μυαλό μου, από την στιγμή που είδα το ντοκιμαντέρ του Netflix, για το αποτυχημένο Fyre Festival. Και ναι το συγκεκριμένο festival, δεν ήταν άκρως μουσικό, είχε πολλές “χλιδάτες” προεκτάσεις… Όμως στη βάση του ήταν μία μουσική συνάντηση μεγάλων ονομάτων (ή έστω έτσι διατύνονταν οι διοργανωτές).
Βέβαια το συγκεκριμένο είναι ένα ιδιαίτερο παράδειγμα, αλλά σου φέρνει μνήμες από κακοστημένα εγχώρια festival αλλά και εκθέσεις, όπου ο επισκέπτης νιώθει (το λιγότερο) εξαπατημένος.
Δυστυχώς το εύκολο κέρδος, τα ακριβά εισιτήρια σε συνδυασμό με κακή διοργάνωση, αλλά και η προτίμηση στο να χρησιμοποιηθεί το όποιο budget για την προώθηση του event και μόνο, αντί να επικεντρωθούν οι διοργανωτές στην εμπειρία του παρευρισκόμενου, καταδεικνύουν το εφήμερο κέρδος που αποζητά μέρος των εταιρειών διοργάνωσεις events τέχνης.
Δεν θέλω να γενικέυσω την κατάσταση, υπάρχουν πολλές εταιρείες αλλά και μεμονωμένοι διοργανωτές οι οποίοι πράττουν τα δέοντα για την όλο και καλύτερη εμπειρία των επισκεπτών.
Προσωπικά πάντα θα προτιμώ τις διοργανώσεις από ερασιτέχνες (ομάδες και μεμονωμένα άτομα), μιας και το μεράκι που ρίχνει κάποιος σε κάτι που αγαπάει, πάντα φέρνει τα καλύτερα αποτελέσματα, ανεξαρτητού budget και marketing.
Στηρίξτε τις ερασιτεχνικές προσπάθειες και θα σας ανταμείψουν με εμπειρίες ζωής!
Δείτε το trailer για το documentary του Netflix:
