Το φως

Άνοιξε τα μάτια της και κοίταξε τον απέναντι τοίχο. Άσπρος, κρύος, κενός. Όπως ένιωθε μέσα της. “Πως περνάει κι αυτή η μέρα?”, σκέφτηκε.

Χτύπησε το τηλέφωνο. “Ναι μαμά, μια χαρά είμαι. Ναι ναι έφαγα. Δεν πειράζει που έχεις να με δεις 2 μήνες, σκέψου τι ωραία που θα είμαστε μετά. Σκέψου πόσες αγκαλιές θα σου κάνω, σκέψου τις βόλτες μας. Θα είναι και άνοιξη. Σκέψου πόσα όμορφα λουλούδια θα μαζεύουμε στο διάβα μας…”

Κλείνει το τηλέφωνο και συνεχίζει να κοιτά τον τοίχο. Ούτε που θυμάται αν έφαγε. Αναρωτιέται που έχει πάει το φως που είχε μέσα της. Το φως κουνιέται για να της δείξει πως είναι εκεί, αυτή όμως δεν το νιώθει..

Χτυπάει μήνυμα. Η φίλη.”Μπλα μπλα μπλα μπλα…” “Όλα θα πάνε καλά”, της απαντάει. “Οκ. Είσαι καλά εσύ;” “Ναι, μια χαρά.” “Οκ, φιλιά”

Βάζει τα ακουστικά της, μουσική στο τέρμα και συνεχίζει να κοιτά τον τοίχο. Δεν της μιλάει όμως. Κλείνει τα μάτια και επιστρέφει σε χαρούμενες στιγμές. Ω πόσο θέλει να μείνει εκεί. Να μπει μέσα στις σκέψεις αυτές και να μείνει για πάντα εκεί. Για μια στιγμή όμως σκέφτηκε πως πάνε αυτά πια, πέρασαν και η ονειροπόληση θρυμματίζεται.

Βάζει το μπουφάν και βγαίνει μια βόλτα. Χαρίζει ένα χαμόγελο εδώ, ένα γέλιο παρακάτω, μια ζεστή κουβέντα. Πάλι κενό. Γυρίζει σπίτι. Πιάνει ένα βιβλίο και χάνεται στις σελίδες του. Τα ταξίδι της διακόπτεται από τον ήχο του κινητού. “Μπλα μπλα μπλα..αυτο εγινε. Τί να κάνω? Μόνο εσύ μπορείς να καταλάβεις…” “Ναι, σε καταλαβαίνω..Μπλα μπλα μπλα μπλα” “Οκ, σε ευχαριστώ. Φιλιά”

Πάλι παρέα με τον τοίχο απέμεινε. Αυτή, ο τοίχος και το σκοτάδι. Νύχτωσε έξω. Κάνει να ανάψει το φως αλλά σταματά. Και τότε κοιτάει στον καθρέφτη και βλέπει όλο το φως μέσα της. Φως που πασχίζει να ξεπεράσει το σκοτάδι της. Πασχίζει να το νικήσει. Περιμένει μόνο τη συγκατάθεσή της. Ενστικτωδώς χαμογελάει στο φως της, όπως χαμογελά πάντα στους ανθρώπους της ζωής της και αυτό ξεχύνεται από τα μάτια της, το χαμόγελό της, τα ακροδάχτυλά της και γίνεται ολόκληρη, φως!

Είμαι η… και είμαι καλά.

*Για όλους αυτούς που νιώθουν μόνοι και δε βλέπουν το φως μέσα τους.

Γράφει η Μαρίνα