Τρέλα; Η ανεξιχνίαστη ιστορία της Χλόης

Η Χλόη ζει στο Βορρά. Μετρά εικοσιπέντε χρόνια ζωής.

Βουλιάζει κάθε μέρα για “αιώνες”. Μαζί με το χιόνι.

Στις 07:00 ξυπνά παρέα με το σκοτάδι της. Εργάζεται παρέα με την οργή της. Στις 17:00 μπαίνει στο Super Market κρατώντας το θυμό της απ’ το χέρι. Στις 18:00 επιστρέφει στο κουτί της. Στις 18:30 τρώει το γιαούρτι στην καφέ της πολυθρόνα και της χτυπά την πόρτα η δική της μοναξιά. Στις 23:00 κοιμάται πλάι στους εφιάλτες της.

Η γνωριμία συνέβη στις 17:05. Η ηλικιωμένη με το πολύχρωμο παλτό, το λυπημένο χαμόγελο και τα ίσως δακρυσμένα μάτια στάθηκε στο ράφι με τα γιαούρτια, δίπλα στη Χλόη. -Συγγνώμη, νόμιζα πώς σας γνώριζα.. Η επόμενη συνάντηση στην πρωινή διαδρομή στις 08:30. -Μήπως τελικά σας ξέρω; Ακολούθησε ζεστός καφές και κουλουράκι στο σπίτι της άγνωστης κυρίας, που το παρελθόν της; Ένα ερωτηματικό. Το σπίτι λίγο έξω από την πόλη. Μικρό και συμμετρικό. Δύο παράθυρα και η πόρτα στη μέση. Γύρω γύρω κήπος με τις γλάστρες στη σειρά.

Η Χλόη οργίζεται που δεν μπορεί να της ξεφύγει, αλλά έχουν έναν κοινό φίλο: Τη μοναξιά. Όχι την καλή, Την άλλη, την κακιά. Η Χλόη ήπιε τον καφέ κι έφαγε το κουλουράκι και περπατά τον παγωμένο δρόμο κρατώντας ένα μικρό κουτί. Αυτό που της χάρισε η κυρία με το πολύχρωμο παλτό και το λυπημένο χαμόγελο. Κάθισε στην καφέ πολυθρόνα της και το άνοιξε. Τρέμουλο και δάκρυα. Φωτογραφίες. Δικές της. Παιδικές, εφηβικές… μελλοντικές. Σε αυτές τα χέρια της είχαν αίμα, το πρόσωπο της ρυτίδες, τα μάτια της ήταν σκούρα και τα μαλλιά της μπλεγμένα. Στην τελευταία φωτογραφία η άγνωστη κυρία με τα ίσως δακρυσμένα μάτια, μόνη.. στο συμμετρικό της σπίτι.

Η Χλόη τρέχει. Θέλει να φτάσει απεγνωσμένα στο σπίτι της άγνωστης κυρίας με το λυπημένο χαμόγελο…

Όχι!!

Κατάστημα;;;

Closed.

Η τρέλα τη γυροφέρνει καιρό. Αλλά την καταδιώκει και η λογική. Ποια την έσωσε άραγε; Όπως και να έχει, η Χλόη πρέπει να προλάβει να διορθώσει τα μελλοντικά της λάθη. Από αύριο κιόλας.

Καλή αρχή Χλόη! Σκέφτηκε.

By Georgia