Δέκα μεγάλοι ποιητές μας, δέκα σπουδαίοι στίχοι τους..
Γιώργος Σεφέρης, από το ποίημα “Άρνηση”
“Mε τί καρδιά, με τί πνοή,
τι πόθους και τί πάθος,
πήραμε τη ζωή μας· λάθος!
κι αλλάξαμε ζωή”
Οδυσσέας Ελύτης από “Το Μονόγραμμα”
“Πουθενά δεν πάω, μ ακούς
Ή κανείς οι κι οι δύο μαζί, μ’ ακούς…”
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης από το ποίημα “Ιθάκη”
“Σὰ βγεῖς στὸν πηγαιμὸ γιὰ τὴν Ἰθάκη,
νὰ εὔχεσαι νἆναι μακρὺς ὁ δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις”
Γιάννης Ρίτσος από το “Η Σονάτα του Σεληνόφωτος”
Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου. Τί φεγγάρι ἀπόψε!
Εἶναι καλό τό φεγγάρι, — δέ θά φαίνεται
πού ἀσπρίσαν τά μαλλιά μου”
Κώστας Καρυωτάκης από το ποίημα “Κιθάρες”
“Εἴμαστε κάτι διάχυτες αἰσθήσεις,
χωρὶς ἐλπίδα νὰ συγκεντρωθοῦμε.
Στὰ νεῦρα μας μπερδεύεται ὅλη ἡ φύσις”
Ανδρέας Εμπειρίκος από το “Ενδοχώρα, Πουλιά του Προύθου”
“Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες.
Όταν τα ανοίγω βλέπω εμπρός μου ό, τι κι αν τύχει.
Όταν τα κλείνω βλέπω εμπρός μου ό, τι ποθώ”
Τάσος Λειβαδίτης από το “Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας”
“μᾶς φοβοῦνται, ἀγάπη μου, καὶ ὅταν μᾶς σκοτώνουν
νεκροὺς μᾶς φοβοῦνται πιὸ πολύ”
Κώστας Βάρναλης από το “Οι Πόνοι Της Παναγιάς”
“Χίλιες φορές να γεννηθείς, τόσες θα σε σταυρώσουν…”
Μανόλης Αναγνωστάκης από το “Σκάκι”
Ἔλα νὰ παίξουμε…
Θὰ σοῦ χαρίσω τὴ βασίλισσά μου
Ἦταν γιὰ μένα μιὰ φορὰ ἡ ἀγαπημένη
Τώρα δὲν ἔχω πιὰ ἀγαπημένη”
Νίκος Γκάτσος από το “Αμοργός”
“Κι αν θα διψάσεις για νερό θα στύψουμε ένα σύννεφο”
Η φωτογραφία εξωφύλλου αναπαριστά τον πίνακα ζωγραφικής του Βίνσεντ Βαν Γκογκ “Άνθη Αμυγδαλιάς” που τον δημιούργησε κατά το 1890.
