Τα “Ανεμοδαρμένα Ύψη” και τεσσερα ποιήματα της Έμιλι Μπρόντε

 

 

“Έχω ονειρευτεί στη ζωή μου, όνειρα που έχουν μείνει μόνιμα μαζί μου αλλάζοντας τις ιδέες μου. Έχουν περάσει και από μέσα μου, όπως το κρασί μέσα στο νερό, και έχουν αλλάξει το χρώμα του μυαλού μου.”

 

Έμιλι Μπρόντε (1818-1848)

 

 


Ευτυχία

“Η ευτυχία μου στ’ αλήθεια πόσο πιο μεγάλη
Όταν κρατώ απ’ το σώμα πιο απάνω την ψυχή
Μια νύχταν ανεμόδαρτη που το φεγγάρι θάλει
Και πλέουνε τα μάτια μου σε κόσμο διαυγή.”

(Φλεβάρης 1838).

 

“Καμιά δεν έχω υπόληψη στα πλούτη
Και την αγάπη την περιφρονώ
Της φήμης η λαχτάρα όνειρο και τούτη
Οπου σβήστηκε στο πρωινό.

Κι’ από τις προσευχές η προσευχή
Στα χείλη πούρχεται μ’ αιθρία:
Άς την καρδιά που ξέρω να οδηγώ γραμή
Και δόσμου θεέ μου ελευτερία.”

(άτιτλο)
Μάρτης 1841

“Ο ήλιος εβασίλεψε και το ψηλό χορτάρι
Πως κυματίζει λυπηρά στη βραδυνή νοτιά,
Και τ’ αγριοπούλι φτέρισεν απ’ το τεφρό λιθάρι
Να κοιμηθεί σε μια ζεστή και στοργική γωνιά.

Σ’ ολόκληρο το γύρω μου παντέρημο τοπίο
Ολάδεια η θέα, ολάδεια γύρω-γύρω η ακοή.
Τίποτα μόν’ ο άνεμος πούρχεται όλο κρύο
Πέρ’ απ’ τη θάλασσα κι ‘ όλο πικρή βοή.”

(άτιτλο) 1837

Αγάπη και φιλία

“Η αγάπη το τριαντάφυλο, το άγριο πως μοιάζει!
Και η φιλία με το σκούρο κυπαρίσι.
Το κυπαρίσι σκοτεινό, το ρόδο λουλυδιάζει.
Μα ποιο το χρόνο ολόκληρο μπορεί ν’ ανθίσει;

Την άνοιξη ωραιότατο το ρόδο, πόσο λάμπει,
Και του καλοκαιριού μυρώνει τον αγέρα!
Μα του χειμώνα, σαν θαρθούν τα κρύα και τα θάμπη,
Το ρόδο μες στη γύμνια θάναι και συην ξέρα.

Με το τρελό τριαντάφυλο, γελάστε φίλοι τώρα,
Θορώντας την λαμπρότη του κυπαρισιού,
Που σαν πεθάνουν όλα στου Δεκέμβριου την μπόρα,
Μεν’ η μορφή του σκούρου του καλοκαιριού.”


Η Έμιλυ Τζέιν Μπροντέ γεννήθηκε στις 30 Ιουλίου του 1818 και πέθανε στις 19 Δεκεμβρίου του 1848. Ήταν Αγγλίδα συγγραφέας, γνωστή από το μοναδικό της μυθιστόρημα, Ανεμοδαρμένα Ύψη”, το οποίο θεωρείται ένα από τα κλασικά έργα της αγγλικής λογοτεχνίας. Δημοσίευε τα έργα της με το αντρικό ψευδώνυμο Έλλις Μπελ, όπως έκαναν και οι αδελφες της. Ήταν ένα από τα έξι παιδιά του πάστορα Πάτρικ Μπροντέ και της Μαρίας Μπράνγουελ. Τα παιδιά μεγάλωσαν στο Χάουγουορθ του Γιορκσάιρ. Οι απανωτοί θάνατοι των αδελφών της επηρέασαν τα γραπτά της. Έγραψε φανταστικές ιστορίες και λυρικά ποιήματα και για λίγο καιρό εργάστηκε ως δασκάλα. Στην κηδεία του αδελφού της Μπράνγουελ κρυολόγησε, το κρυολόγημα εξελίχθηκε σε φυματίωση και πέθανε σε ηλικία 30 χρονών.

Η μορφή της Έμιλι Μπροντέ έχει περιβληθεί με μύθους και η κριτική έχει κάνει σύγχυση του χαρακτήρα της με τα πρόσωπα που δημιούργησε στο μυθιστόρημά της. Έτσι δεν υπάρχει μία πλήρως σαφή εικόνα της ζωής της, εκτός απ’ όσα έγραψε γι’ αυτήν η αδελφή της Σαρλότ. Η Έμιλι ήταν λεπτή στην εμφάνιση, αλλά σπάνια αρρώσταινε. Η ωχρή και λεπτή όψη της φαινόταν εύθραυστη και συχνά η άκομψη σιλουέττα της, εν μέρει αποτέλεσμα απροσεξίας στο ντύσιμό της, την έκανε να φαίνεται περίεργη. Συνήθιζε να μπαίνει σ’ ένα δωμάτιο, όπου υπήρχαν επισκέπτες, με κατεβασμένα τα μάτια, έπαιρνε ένα βιβλίο που χρειαζόταν και έφευγε χωρίς να ρίξει μία ματιά.

Τα ποιήματα της Έμιλι ρίχνουν αρκετό φως στη σκέψη και το χαρακτήρα της. Από αυτά είναι εμφανής η στωικότητά της και το πάθος της για τον κάμπο, που αποτελούσε καθαρή φυσιολατρία. Ο “Παλιός Στωικός” και οι “Τελευταίοι Βίοι” είναι από τα ωραιότερα ποιητικά έργα που χάρισε γυναίκα στην αγγλική λογοτεχνία.

Ανεμοδαρμένα Ύψη

Το 1847, εκδόθηκε το μυθιστόρημα της Έμιλι “Ανεμοδαρμένα Ύψη”.

Τα “Ανεμοδαρμένα Ύψη” στέκονται μόνα τους αληθινό μνημείο της δύναμής της. Το έργο αυτό ήταν κάτι το ξεχωριστό με τη σοβαρότητα και την ομιχλώδη μελαγχολία του. Η καινοτόμος δομή του προβλημάτισε κάπως τους κριτικούς. Παρά το γεγονός ότι έλαβε ανάμεικτες κριτικές όταν πρωτοκυκλοφόρησε και συχνά κατηγορήθηκε για απεικόνιση ανήθικου πάθους, στη συνέχεια αναδείχτηκε σε ένα από τα κλασικά έργα της αγγλικής λογοτεχνίας. Το 1850, η αδερφή της, Σαρλότ επεξεργάστηκε και εξέδωσε τα Ανεμοδαρμένα Ύψη ως αυτόνομο μυθιστόρημα και με το πραγματικό όνομα της Έμιλι. Αν και μία επιστολή από τον εκδότη της δείχνει ότι η Έμιλι τελείωνε ένα δεύτερο μυθιστόρημα, το χειρόγραφο δεν έχει βρεθεί ποτέ.

 

Τα “Ανεμοδαρμένα ύψη” είναι η θυελλώδης, παθιασμένη ιστορία ενός παράφορου και σχεδόν δαιμονικού έρωτα ανάμεσα στην Κάθριν Έρνσο και τον Χίθκλιφ, ένα αδέσποτο παιδί που υιοθέτησε ο πατέρας της Κάθριν. Μετά τον θάνατο του κυρίου Έρνσο, ο Χίθκλιφ προπηλακίζεται και εξευτελίζεται από τον αδελφό της Κάθριν, τον Χίντλεϊ, και πιστεύοντας από μια παρεξηγημένη φράση της ότι η αγάπη του για αυτήν δεν βρίσκει ανταπόκριση, εγκαταλείπει τα Ανεμοδαρμένα Ύψη και επιστρέφει μετά από χρόνια ως πλούσιος και εκλεπτυσμένος κύριος. Βάζει αμέσως σε εφαρμογή ένα σχέδιο αβυσσαλέου μίσους με σκοπό να εκδικηθεί για τα δεινά που είχε υποστεί στο παρελθόν. Η πλοκή της ιστορίας είναι πολυεπίπεδη και χαρακτηρίζεται από αμείλικτη βιαιότητα, όμως ο επιτυχημένος χειρισμός αυτής της πολύπλοκης δομής, οι παραστατικές περιγραφές του ερημικού τοπίου των χερσότοπων του Γιόρκσερ και το ποιητικό μεγαλείο της Έμιλι Μπροντέ συνδυάζονται με μοναδικό τρόπο, ώστε το μυθιστόρημα να αποτελεί αριστούργημα της αγγλικής λογοτεχνίας.

Αυτό το μεγάλο έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας μπορείτε να το προμηθευτείτε εδώ!


Πηγές: Βικιπαιδεία, atexnos.gr,