Φεύγαμε πιασμένοι χέρι χέρι. Από τον – xTc –

Φεύγαμε, μια ζωή φεύγαμε 

πιασμένοι χέρι χέρι

τρέχοντας και λαχανιάζοντας

φεύγαμε σε λιβάδια, κοιλάδες, 

ποτάμια, νερά και ρυάκια,

όλα σε κίνηση, να ρέουμε

έτσι όπως φεύγαμε ρευστοί

πιάναμε κρύο γκρίζο μπετό

και το κάναμε χώμα, όχι απλό, 

αλλά κείνο το χώμα με την ελπίδα

πως θα βλαστήσει πράσινο κι έπειτα 

όλα τα χρώματα του παραδείσου.

Ήθελες να σταθείς, να θυμηθείς,

– ποιός – πού – γιατί –

Δε σ’ αφησα, σε πήρα πάλι τρέχαμε

Ήθελα να σταθώ, να λησμονήσω,

– ποιός – πού – γιατί –

δε μ’ άφησες, στην κίνηση με τράβηξες.

Κι έτσι όπως τρέχαμε σαν ένα,

πραγματώνουμε την αγάπη, καρδιά μου,

σύντροφε, συνοδοιπόρε, συναγωνιστή μου.

– xTc –