Τζάνις Τζόπλιν, το “Μαργαριτάρι” της ροκ

“Κάθε βράδυ κάνω έρωτα με 25.000 ανθρώπους στη σκηνή, μετά όμως γυρίζω σπίτι μόνη…”

Janis Joplin

Το κορίτσι που χαρακτηρίστηκε ως “μαργαριτάρι” (pearl) στο διεθνή κόσμο της ροκ μουσικής έφυγε στις 4 Οκτωβρίου 1970, σε ηλικία 27 ετών, χωρίς να έχει σβήσει ούτε στιγμή από το χρόνο. Η Τζάνις Τζόπλιν, η Αμερικανίδα τραγουδίστρια από το Τέξας, βρέθηκε νεκρή στο κρεβάτι της, σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, από χρήση ναρκωτικών και υπερβολική δόση αλκοόλ. Η φωνή της σημάδεψε εκατομμύρια κόσμο και θεωρήθηκε η πρώτη λευκή γυναίκα με φωνή μαύρης. Σε όλες της τις συναυλίες υπήρξε κατάμεστο το κοινό και ενθουσιασμένο δε χόρταινε τα live χαρίζοντας στη Τζόπλιν στιγμές έμπνευσης και ενθουσιασμού. Τα πάθη της όμως φαίνεται πως νίκησαν την πορεία της στη μουσική σκηνή, καθώς από νωρίς έκανε χρήση ναρκωτικών και παρά τις πολλές απόπειρες αποτοξίνωσης και πάλι επέστρεφε στη χρήση. Δεν ήταν λίγες οι φορές που πριν ανέβει στη σκηνή, ήταν υπό την επήρεια ουσιών και ηρωίνης. Τα ψυχεδελικά ταξίδια της όμως σε συνδιασμό με την αναγνώριση από τον κόσμο είχε γίνει συνήθεια για τη μεγάλη τραγουδίστρια.

Η Τζάνις Τζόπλιν γεννήθηκε στις 19 Ιανουαρίου του 1943 σε μια παραθαλάσσια πόλη του Τέξας γεμάτη με διυλιστήρια, στο Πορτ Άρθουρ. Οι γονείς της ήταν μεσοαστοί. Η νεαρή Τζάνις, ήταν μοναχική και έκανε παρέα μόνο με την αγαπημένη της μουσική (φολκ και μπλουζ). Μόλις στα 17, είχε πάρει την μεγάλη απόφαση να γίνει τραγουδίστρια. Στην αρχή εργαζόταν σε μικρά club για να βγάλει χρήματα. Η ζωή της μέχρι τα 22 ήταν ένα ατελείωτο ώτο-στοπ. Το 1965 κάνει μια αποτυχημένη προσπάθεια να ζήσει φυσιολογικά σύμφωνα με τους κοινωνικούς κανόνες, παρακολουθώντας μαθήματα Τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Όστιν. Τον Ιούνιο του 1966 φεύγει μόνιμα για το Σαν Φρανσίσκο και δεν επιστρέφει ποτέ πια στο Τέξας. Ο φίλος της, Σετ Χελμς, γίνεται μάνατζερ σε ένα καινούργιο γκρουπ, τους Big Brother And The Holding Company που ζητούν μια γυναίκα για φωνητικά. O Χελμς αμέσως σκέφτηκε την Τζόπλιν. Συνδυάστηκε η μπλουζ φωνη της με την ροκ φωνή των brother και η επιτυχία δεν άργησε. Ήταν ήδη ένα πολλά υποσχόμενο γκρουπ.

Το 1967 έλαβαν μέρος στο Monterey International Pop Festival της Καλιφόρνια. Μαζί τους γνωρίζει μεγάλη επιτυχία και γίνεται ευρέως γνωστή. Η ερμηνεία της Τζόπλιν στο προαναφερθέν φεστιβάλ όπως και στο Woodstock με τους Kozmic Blues Band το 1969, θεωρήθηκαν από τους ειδικούς στη μουσική στα τέλη του ’60, ως κλασικές στιγμές στην ιστορία της Ροκ. Οι κριτικές για την Τζόπλιν ήταν ενθουσιώδεις και δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι λίγο αργότερα αποφασίζει να ακολουθήσει σόλο καριέρα. Η φήμη της Τζόπλιν ως επιτυχημένης τραγουδίστριας γινόταν όλο και πιο μεγάλη. Μετά από μια σύντομη συνεργασία της στις αρχές του ’70 με τους Big Brother διαλέγει ως συνοδευτικό μουσικό γκρουπ τους “Full-Tilt Boogie Band” και μαζί τους βγάζει το τελευταίο της album το 1970 το “Pearl”. To Pearl (μαργαριτάρι), ήταν το παρατσούκλι που της είχαν βγάλει οι φίλοι της. Ο δίσκος κυκλοφόρησε μετά το θάνατο της.

4 Οκτωβρίου, 1970. Μια καλή μέρα στο στούντιο. Η Τζάνις τελείωσε την ηχογράφηση και έφυγε. Πήγε σε ένα μπαρ με παρέα. Μέθυσε και πίσω στο ξενοδοχείο, μόνη. Η φάση υπερβολική δόση δεν ήταν κάτι που έκανε για πρώτη φορά, αλλά συνήθως είχε παρέα. Ο επόμενος και τελευταίος άντρας της ζωής της είναι ο ιατροδικαστής: “Το μη ταριχευμένο σώμα, καυκάσιας γυναίκας, φαίνεται να έχει συμπληρώσει το 27ο έτος της ζωής της. Ένα τατουάζ βραχιόλι στον αριστερό καρπό, ένα τατουάζ λουλούδι στον δεξί αστράγαλο και ένα μικρό τατουάζ στο αριστερό στήθος. Αρκετά σημάδια από βελόνες και στα δύο χέρια. Καμία ένδειξη τραύματος ή βίας”. Καμία άλλη λεπτομέρεια για το θάνατο και αμέσως φτιάνεται ο μύθος των καταδικασμένων θρύλων που πρέπει να πεθάνουν νωρίς: Χέντριξ, Μόρισον, Κομπέιν… Αλλά για την Τζόπλιν: “Το αύριο ποτέ δε συμβαίνει. Είναι πάντα η ίδια αναθεματισμένη μέρα”.

Οι εμπρηστικές της ερμηνείες πάνω στη σκηνή, η μελαγχολική της τρέλα για το ποτό (αγαπημένο της ήταν το Southern Comfort), η ταραχώδης ερωτική της ζωή, μας δείχνουν τη φλόγα, τη φωτιά, την πυρκαγιά που έκαιγε μέσα της και την έκανε να λάμπει πάνω στη σκηνή και να παρασέρνει στους ρυθμούς της όλους τους ακροατές της, καίγοντας και τους ίδιους. Ο θρύλος της Τζάνις Τζόπλιν άλλαξε την ιστορία του ροκ εν ρολ.

In love…

“Time keeps moving on,
Friends they turn away, Lordy Lord.
Well, I keep moving on
But I never found out why
I keep pushing so hard a dream,
I keep trying to make it right
Through another lonely day.

Πηγές: Athensvoice.gr, tralala.gr