Nick Cave. Ας τον γνωρίσουμε ως… συγγραφέα!

“Τελικά το μόνο που ψάχνω είναι λίγη αγάπη. Θέλω να μ’ αγαπήσουν και να αγαπήσω. Κυνηγάω τον τρόπο να το πετύχω. Αυτή η διαδικασία άλλοτε είναι ευχάριστη, άλλοτε επίπονη”

Nick Cave

 

Όλοι γνωρίζουμε τον πολυτάλαντο, Αυστραλό μουσικό Nick Cave που γεννήθηκε σαν σήμερα 22 Σεπτεμβρίου του 1957. Όσοι έχουμε ακούσει τα τραγούδια του, λίγο πολύ έχουμε βυθιστεί στον μελαγχολικό τόπο του μυαλού του και έχουμε ταξιδέψει με την ιδιαίτερη μελωδικότητα της φωνής του. Σαν πολλούς άλλους σκοτεινούς καλλιτέχνες, ο Nick Cave εθισμένος σε αλκοόλ και ουσίες, μας μεταφέρει τη μουσική του σαν άλλος ποιητής, που περίτεχνα φροντίζει στίχους και νότες στο μουσικό στερέωμα. Ένα ανήσυχο μυαλό, έχοντας βιώσει την απώλεια αγαπημένων του ανθρώπων, εκφράζεται μέσα από μελωδίες και δεν παύει εκεί. Αγάπησε το γράψιμο και αποφάσισε να χαρίσει στο κοινό του μεγάλο μέρος των σκέψεων του, μέσα από μυθιστορήματα και αφηγήσεις μπλεγμένες με φαντασία και πραγματικότητα. Η πτυχή αυτή του καλλιτέχνη δεν είναι τόσο γνωστη όσο η προσφορά του στη μουσική, τα βιβλία του όμως έχουν μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες κι έχουν κυκλοφορήει ανά τον κόσμο, γνωρίζοντας μεγάλη ανταπόκριση. Ας δούμε καποια από αυτα και με βεβαιότητα σας λέω, πως η ψυχή με την οποία χαρίζεται πάνω στη σκηνή, αποδίδει τα μέγιστα και στα βιβλία του, που με διαφορετικό τρόπο μπορεί να αγγιζουν κρυφές μας ανησυχίες για τη ζωή, τον έρωτα, τις σχέσεις των ανθρώπων και το θάνατο.

 

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΜΠΑΝΙ ΜΑΝΡΟ (The Death of Bunny Munro – Nick Cave (2009))

Ο Μπάνι Μανρό είναι ένας ερωτύλος πλασιέ που πουλάει καλλυντικά και όνειρα σε μοναχικές νοικοκυρές στις ακτές της νότιας Αγγλίας. Ο απροσδόκητος θάνατος της γυναίκας του τον φέρνει αντιμέτωπο με την πραγματικότητα της ζωής του. Γραπώνεται από τον εννιάχρονο μοναχογιό του και μαζί του ξαναπαίρνει τις γνωστές του διαδρομές. Όσο ο Μπάνι απασχολείται με τις “πελάτισσές” του ο γιος του περιμένει υπομονετικά στο αυτοκίνητο πασχίζοντας να καταλάβει τον κόσμο μέσα από τις σελίδες της εγκυκλοπαίδειάς του.
Στη διάρκεια αυτού του ταξιδιού / επιστροφής του ασώτου ο Μπάνι έρχεται αντιμέτωπος με τα απωθημένα φαντάσματά του: τη ματαιωμένη σύζυγο, τον ανήμπορο πατέρα του, τον βασανιστικό “ρομαντισμό” του που περιορίζεται στον γυναικείο κόλπο, την ανικανότητά του ως πατέρας -φαντάσματα που τον πιέζουν φορτικά να καταβάλει το αντίτιμο της σπαταλημένης του ζωής.

Εκδόσεις: Τόπος(Μοτίβο Εκδοτική), Μετάφραση: Καλοκύρης Αντώνης

 

Η ΔΕ ΟΝΟΣ ΕΙΔΕΝ ΑΓΓΕΛΟΝ (And the Ass Saw the Angel – Nick Cave (1989))

“Κείνα τα βρωμερά όρνια είναι πτηνά Θανάτου.
Μ’ έχουν σκιάσει σ’ όλη μου τη ζωή.
Κι είναι μόνο τώρα που μπορώ να τα τυλίξω.
Με τα μάτια μου.Αποταμίευσα όλες μου τις σκέψεις, όλες τις νεκρές μου ώρες, όλα τα καυτά απογεύματα, όλες τις παρανοϊκές μελωδίες μου, μέσα σε ένα τσουβάλι με στριμμένο χαυλιόδοντα και αφέθηκα στους ταλαίπωρους και βρώμικους ρόλους του Γιούκριντ του Γιουκιλίτη.”

Ο Nick Cave σαν αυτόπτης μάρτυρας της ζωής των Γιουκιλιτών, σαν ένας ανατριχιαστικός ηδονοβλεψίας, με κάθε λεπτομέρεια περιγράφει προσωπικές και μη στιγμές του “ήρωα”  Γιούκριντ και της οικογένειας του. Το τοπίο στην αρχή είναι βιβλικό “Και ίδουσα η όνος τον άγγελον του Κυρίου εν τη οδώ, και την ρομφαίαν αυτού γεγυμνωμένην εν τη χειρί αυτού, εξέκλινεν η όνος εκ της οδού και υπήγαινεν προς την πεδιάδα και εκτύπησεν ο Βαλαάμ την όνον, δια να επαναφέρη αυτήν εις την οδόν”. Στη συνέχεια άθελα μου μεταφέρθηκα μπροστά σε μια χαράδρα “όπου πετούν οι κόρακες” και στα μάτια μου “εκατοντάδες εκτάρια καλαμιές”. Το τοπίο είναι πολυσύνθετο, παρανοϊκό, όπως τόσο ελεύθερη και συγκλονιστικά παρανοϊκή είναι και η περιγραφή του Γιούκριντ όπου σαν “όνος” δίχως φωνή, αλλά με αψεγάδιαστη λεπτομέρεια ακολουθεί τον άγγελο στον δρόμο που του χάραξε. Η ιστορία εξελίσσεται μέσα από τα ανθρωποκυνηγητά, τους βιασμούς, τους θανάτους, τις σκέψεις, τις εικόνες και φτάνουμε στους μοναχικούς μονολόγους περί φόβου, μοναξιάς, μίσους, ταπεινοσύνης και θανάτου. Για να καταλήξουμε στον Θάνατο σαν την μόνη διέξοδο από τον δρόμο που χάραξε ο Άγγελος.

Εκδόσεις: Τυφλόμυγα, Μετάφραση: Κωνσταντίνος Κ.

 

ΜΠΑΛΑΝΤΕΣ ΓΙΑ ΦΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ – Nick Cave

Αυτό το βιβλίο μεταφέρει στα ελληνικά μόνο τρεις από τους δίσκους της πλούσιας εργογραφίας του Κέιβ (The Good Son, Let Love In, Murder Ballads).  Γιατί αυτούς και όχι κάποιους άλλους; Οι δίσκοι που επιλέγονται ορίζουν το σκοτεινό κέντρο μιας ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσας δημιουργικής περιόδου του Κέιβ. Ο κοινός θεματικός τους άξονας περιστρέφεται γύρω από τον έρωτα και το θάνατο. Καλύτερα: γύρω από τον έρωτα και το φόνο. Τον παράφορο έρωτα και τον βίαιο θάνατο… Μια εξομολόγηση: οι τρεις αυτοί δίσκοι είναι οι αγαπημένοι μου. Τους άκουγα εμμονοληπτικά. Τέλειωνε το τραγούδι, το ξανάβαζα. Μοναχικές ολονυχτίες στα πατώματα. Πέρασαν χρόνια. Για απολύτως προσωπικούς λόγους, ήθελα να τους μεταφράσω… Στις Μπαλάντες για φόνους ο τραγουδοποιός ασμένως ενδίδει στην ισχυρή έλξη που ασκεί επάνω του η γλώσσα του δρόμου και της βίας. Παίρνει στα χέρια του αυτό το τζατζαλιασμένο, για πολλούς φτηνό, υλικό. Κάποιες φορές το απογειώνει σε ποίηση, σκηνοθετώντας άγριες σκηνές, με άγριες φράσεις. Και για όσους τυχόν σκανδαλίζονται με συγκεκριμένες λέξεις: τα μέρη του σώματος έχουν ονόματα. Ο Κέιβ τα χρησιμοποιεί. Η βία έχει τις λέξεις της. Ο Κέιβ τις μοντάρει μαστορικά. Ο κόσμος του δεν είναι αγγελικά πλασμένος. Ο Κέιβ δεν τραγουδά για τα χερουβείμ, αλλά για τον πεπτωκότα άγγελο του σκότους.

Εκδόσεις: Κέδρος, Μετάφραση: Νικολαΐδου, Σοφία

Και ένα από τα αγαπημένα του τραγούδια δε θα μπορούσε να λείπει.. Απολαύστε το γνωρίζοντας τον ως συγγραφέα!

 

Πηγές: Εκδόσεις Κέδρος, βιβλιοπωλείο Πολιτεία, περιοδικό vakxikon.gr, Βικιπαιδεία