Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο που το άλλοτε μεγάλο κανάλι “έριξε” την αυλαία του στην Ελληνική τηλεόραση. Το Mega Channel, o πρώτος χρονολογικά ιδιωτικός τηλεοπτικός σταθμός, που άρχισε να εκπέμπει στις 20 Νοεμβρίου 1989 στις 15:00 το μεσημέρι ακριβώς και έχει παρουσιάσει σειρές οι οποίες αγκαλιάστηκαν και αγαπήθηκαν όσες λίγες στην Ελλάδα, έπαψε να εκπέμπει τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου του 2018 στις 02:08.
Η παρέα του Artigo θυμάται τις σειρές που αγάπησε και θα τους μείνουν χαραγμένες (θα τις παρακολουθούν βέβαια και στο YouTube)
Τάσος:
Singles (2ός κύκλος, 2006-2007)
Τον πρώτο κύκλο τον είδα σερί (και τα 21 επεισόδια) στις κενές ώρες ανάμεσα στις βάρδιες της δουλειάς, μιλάμε για μεγάλο κόλλημα.
Όμως η 2η season είναι αυτή που θα μου μείνει για πάντα στο μυαλό μιας και έπαιζε μετά το Παρά Πέντε (αν θυμάμαι καλά) και κάθε εβδομάδα μαζευόμασταν καμιά δεκαριά άτομα στο τότε διαμέρισμά μου των 30 τ.μ και το παρακολουθούσαμε τρώγοντας σουβλάκια. Μπορεί να μην είναι το σκηνοθετικό ή ερμηνευτικό “θαύμα”, όπως πχ Το Νησί, όμως η ηλικία μας όταν προβλήθηκε (20+) και οι καταστάσεις στις οποίες εμπλέκονταν οι πρωταγωνιστές, μπορούσαν να σε κάνουν να ταυτιστείς, έως ένα σημείο.
Πραγματικά έχει ιδιαίτερη θέση ανάμεσα στις σειρές που έχω δει, και δεν είναι λίγες οι φορές που αντί για κάποια νέα σειρά, επανέρχομαι για να δω “κανά επεισοδιάκι μωρέ”…
Γεωργία:
Είσαι Το Ταίρι μου (2001-2002)
Η σειρά που μας κράτησε συντροφιά και μας έκανε να γελάσουμε πολύ! Το σενάριο του Λευτέρη Παπαπέτρου θεωρώ ότι άγγιξε τα όρια του καλού χιούμορ εξαιτίας κυρίως των έξυπνων διαλόγων. Οι χαρακτήρες, όλοι μοναδικοί, με την ιδιαιτερότητα που σπάνια προσέχει ο σεναριογράφος, να φαίνεται ο ξεχωριστός χαρακτήρας του καθένα από αυτούς. Όσοι αγαπούν αυτή τη σειρά έχουν τον αγαπημένο τους ρόλο. Για μένα, αυτός είναι ο Λάζαρος, που με την ιδιαίτερη ματιά που έβλεπε τη ζωή, εκτός από το γέλιο που προκαλούσε, έδινε μια νότα αισιοδοξίας. Έχει να κάνει βέβαια και με το ότι ο Άρης Σερβετάλης είναι ένας αξιόλογος ηθοποιός και απογείωσε τον ρόλο.
Όλοι όμως υποστήριξαν τους ρόλους τους τόσο καλά, ώστε τη σειρά θα έχω διάθεση να τη βλέπω όσα χρόνια και αν περάσουν!
Ευτυχία:
Δύο Ξένοι (1997-1999)
Μία αξέχαστη ρομαντική κομεντί, που όλοι γνωρίζουμε το σενάριο της, και προσωπικά ανυπομονούσα να προβληθεί το κάθε επεισόδιο (εννοείται και τις επαναλήψεις του!!!), από το Μεγάλο Κανάλι. Ο Κωνσταντίνος Μαρκοράς (Νικός Σεργιανόπουλος) και η Μαρίνα Κουντουράτου (Εβελίνα Παπούλια), δύο προσωπικότητες τόσο αντίθετες και γοητευτικά δυναμικές, ρόλοι φτιαγμένοι για να δείξουν πόσο πολύ τα ετερώνυμα έλκονται!!! Τρομερές δε, η Ντίνα Κώνστα με την Χρυσούλα Διαβάτη, στους ρόλους της Ντένης Μαρκορά και της Φλώρας, θα μείνουν στον χρόνο με τις καυστικές ατάκες τους, αλλά και το δέσιμο που είχαν σαν χαρακτήρες!
Μαρία:
Στο παρα πέντε (2005-2007)
Μία σειρά που θεωρώ ξεχωριστή για το συναίσθημα,το χιούμορ και τα μηνύματα που απλόχερα μας χάρισε! Συστάσεις εννοείται δε χρειάζεται. Όσες φορές και να έπαιζε σε επανάληψη στο Μεγάλο Κανάλι, την έβλεπα με την ίδια ευχαρίστηση και με έκανε να γελάω και να συγκινούμαι κάθε φορά όπως την πρώτη φορά. Η διαδικασία γνωστή. YouTube, internet και στην καρδιά μου. Η δύναμη της αγάπης και της φιλίας είναι ικανή να ξεπεράσει και το μεγαλύτερο σκόπελο! Ατάκες και χαρακτήρες αξεπέραστοι και από τους ίδιους τους δημιουργούς τους!
Το κλείσιμο του Mega channel – βλέποντας “Απαράδεκτους”- στα μάτια μου μπορεί να είναι κλείσιμο εποχής, μιας εποχής που ξεκίνησε όταν όλα ήταν σχετικά πιο αθώα. Ας είναι η όποια εξέλιξη της ιστορίας για καλό, όχι τόσο για το ίδιο το κανάλι, όσο για την επιρροή μεγάλων παραγόντων και οικονομικών συμφερόντων στις ανθρώπινες ζωές.
Το αποχαιρετιστήριο βίντεο των υπαλλήλων του Mega:
