Πιερ Ντε Ρονσάρ, ο “Πρίγκιπας των Ποιητών και Ποιητής των Πριγκίπων”

Όταν ο Έσπερος στα μάτια μας φέρνει τη σκοτεινιά

“Όταν ο Έσπερος στα μάτια μας φέρνει τη σκοτεινιά
Τους ουρανούς θωρώ, στο μέλλον γυρισμένος
Εκεί όπου ο Θεός μας γράφει με σημάδια καθαρά
Τη μοίρα όλων των πλασμάτων και το πεπρωμένο.
Γιατί Eκείνος, απ’των ουρανών τα βάθη, βλέπει τους θνητούς
Συχνά από λύπηση βουβός, τους δείχνει έναν δρόμο
Τους χαρακτήρες δείχνει, τ’άστρα δηλαδή στους ουρανούς
Μας τα προλέγει όλα -ωραία κι άσχημα, όμως.
Ωστόσο άνθρωπε εσύ, από τη γη κι από τον θάνατο βαρύς
Αδιάβαστο αφήνεις το γραπτό και το παρεξηγείς”

Πιερ Ντε Ρονσάρ (1524-1585)

Απόσπασμα από το Élégie pour Hélène
(μετάφραση Λητώ Σεϊζάνη)

 

Στις αρχές του 16ου αιώνα, στο άνθισμα της αναγέννησης, γεννήθηκε ένας ποιητής γνωστός ως “πρίγκιπας των ποιητών και ποιητής των πριγκίπων”. Στις 11 Σεπτεμβρίου του 1524 ο Πιερ Ντε Ρονσάρ ήρθε στον κόσμο και με το έργο του έμεινε στην ιστορία, ως ένας από τους σημαντικότερους ποιητές της γαλλικής λογοτεχνίας. Η ζωή του για αρκετό καιρό ήταν ανάμεσα σε βασιλείς και αυλικούς, μιας και ήταν στην υπηρεσία της Γαλλικής βασιλικής οικογενείας αργότερα όμως αναγκάστηκε να αποσυρθεί λόγω προβλημάτων υγείας και αφοσιώθηκε στη μελέτη των αρχαίων Ελλήνων και Λατίνων συγγραφέων.

Ολόκληρο το έργο του χαρακτηρίζεται από έντονη προσπάθεια να δημιουργήσει μια γαλλόφωνη ποίηση άξια να συναγωνιστεί τους κλασικούς δημιουργούς, όπως ο Οράτιος και ο Πίνδαρος.

 

Ο Πιερ Ντε Ρονσάρ πέθανε στις 27 Δεκεμβρίου του 1585 στη Γαλλία.

 

Ο Κώστας Βάρναλης (1884-1974) έγραψε για τον Γάλλο ποιητή :

 

PIERRE DE RONSARD
“Εμέν’ από μικρόν μ’ έτρωγε η έννοια
του Απόλλωνα – ψυχή δε μού ‘χε λείψει!
Και σ’ άφθαστα τιμών μ’ ανέβασε ύψη, 
σ’ ολυμπική αποθέωσην η εύνοια
βασιλισσών με την αιθέρια ευγένεια,
βασιλιάδων λαμπρών, πού ‘χανε στύψει
τις δάφνες των πολέμων ή από τύψη
σβήσανε σε κρεβάτια πουπουλένια.
Κι όληνε τη Φραγκιά, την Εγγλιτέρα
ο Στίχος μου στο πόδι ξεσηκώνει
κ’ οι νέοι μ’ ακολουθούν αυγή κ’ εσπέρα
να ρουφάνε τη μάντισσα ομιλιά μου.
Κι όμως χαρά δεν έχω. Στα μαλλιά μου
μι’ άσπρη τούφα τα πάντα φαρμακώνει.”

Ο Θεοδόσης Βολκώφ, που γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα και κατάγεται από την Κω έγραψε το παρακάτω ποίημα.

Στον Πιερ ντε Ρονσάρ,

«πρίγκιπα των ποιητών και ποιητή των πριγκίπων»

“Εμένα με συνέχει απόψε η έννοια

να σου ιστορήσω αφότου έχεις λείψει

το τι συνέβη στο έργο σου: έχει εκλείψει.

Δεν πίνουν της πηγής σου τ’ αργυρένια

και τα χρυσά τα νάματα. Κερένια

είδωλα πια κι οι ποιητές. Κι η θλίψη

του μηδενός στους πάντες έχει ενσκήψει

και μας κρατά σ’ αρπάγια σιδερένια.

Για ποια Φραγκιά μιλάς και ποια Εγγλιτέρα;

Τον Στίχο σου η λήθη σαβανώνει

κι οι νέοι σ’ αγνοούν –Γάλλοι και πέρα–

και ψευτοζείς μονάχα στα χαρτιά μου.

Κι ωστόσο μη σε μέλλει. Πρίγκιπά μου,

τούτ’ η εποχή τα πάντα θανατώνει.”


Πηγές: Βικιπαιδεία, Θεοδόσης Βολκώφ, People & Ideas (ανθολογία αγαπημένων ποιητών)