Οι εποχές μου..με τον Ki-duk Kim
Βάζοντας το DVD, το οποίο είχα ξεθάψει ψάχνοντας στο βίντεο κλαμπ και ουσιαστικά μην έχοντας κάτι καλύτερο να κάνω, ήλπιζα τα ποπ κορν να είναι ο λόγος που θα με κρατούσαν ξύπνια για τις επόμενες δύο ώρες του έργου.
Πατάω το play, αφήνω όλως περιέργως τα ποπ κορν και βουτάω στην υπέροχη αυτή λίμνη που απλώνεται μπροστά μου. Βγαίνω στην προβλήτα του σπιτιού που υπάρχει στη μέση της και ξεκινάω να παρακολουθώ τα τεκτενόμενα.
Είναι άνοιξη και ανακαλύπτω την έννοια της ενσυναίσθησης κολυμπώντας μαζί με ψάρια, βατράχους και φίδια. Το καλοκαίρι μαθαίνω να αγαπάω και να αφήνω τον εγωισμό μου πάνω στην βάρκα που με πηγαινοφέρνει σπίτι από τη λίμνη. Εγκαταλείπω κάθετι οικείο και ακολουθώ ό,τι μ’ενθουσίασε, για να επιστρέψω το φθινόπωρο εξοργισμένη και πιο εγωίστρια από ποτέ.
Ο χειμώνας με βρίσκει ήρεμη, να αναζητώ εξιλέωση στην κορυφή ενός βουνού, αντιμετωπίζοντας τη νέα ζωή με πραότητα και σύνεση έτσι, ώστε η άνοιξη να με βρει έτοιμη να δείξω το δρόμο σε όποιον ακούει.
Μέσα από αυτό το έργο έκλαψα για τρεις δεμένες κλωστές, γέλασα με το έντομο στον ώμο σου, χάραξα τον θυμό μου στην προβλήτα με την παρέα ενός κεριού, έκανα αγώνα μέχρι την κορυφή ένα χειμωνιάτικο πρωινό και χάζεψα τα πρώτα κυκλάμινα της νέας άνοιξης.
Βγήκα πιο ολοκληρωμένη εντέλει όχι μόνο από το συνολικό και επιμέρους νόημα της ταινίας αυτής, αλλά και από τις συγκινητικές λεπτομέρειές της, που ήρθαν και κούρνιασαν στα δρομάκια της μνήμης μου, λες και ήταν έτσι να γίνει εξαρχής.
Δείτε την… κάθε εποχή.
