Ο Συγγραφέας που εμπνεύστηκε στον τόπο του εγκλήματος!

Στις 15 Νοεμβρίου του 1959, η ηρεμία του χωριού Χόλκομπ του Κάνσας θα έπαυε οριστικά. Ένα στυγερό έγκλημα συγκλόνισε τους κατοίκους της περιοχής καθώς η τετραμελής οικογένεια Κλάττερ βρέθηκε δολοφονημένη. Το ανδρόγυνο και τα δύο παιδιά τους βρέθηκαν δεμένα και φιμωμένα στα κρεβάτια τους, σκοτωμένα από ένα κυνηγετικό όπλο. Στα άψυχα κορμιά τους δεν υπήρχαν σημάδια που να υποδηλώνουν ότι είχε προηγηθεί πάλη. Οι τηλεφωνικές γραμμές ήταν κομμένες και από το σπίτι δεν είχε κλαπεί τίποτα. Ο σερίφης που διεξήγαγε την έρευνα δήλωσε ότι το έγκλημα “είναι καθαρή περίπτωση ψυχοπαθούς δολοφόνου”

Αυτό ήταν ακριβώς το σημείο που ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του 20ου αιώνα, ο Τρούμαν Καποτέ, εισήγαγε στη λογοτεχνία τη δημοσιογραφία. Μια μορφή λογοτεχνίας ουσιαστικά που στηρίζεται κυρίως σε πραγματικά γεγονότα, αλλά συχνά περιέχει και μυθιστορηματικά στοιχεία. Μιλάμε για μια αληθινή ιστορία η οποία βασίζεται σε δημοσιογραφική έρευνα και αποδίδεται με τεχνικές της λογοτεχνικής γραφής. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο συγγραφέας, ο οποίος εργαζόταν τότε για το περιοδικό “New Yorker” ενδιαφέρθηκε τόσο για το μυστήριο αυτής της δολοφονίας που ζήτησε να πάει στο μέρος που έγινε το έγκλημα ώστε να ερευνήσει από κοντά την υπόθεση.

Ο Τρούμαν Καποτέ με την παιδική του φίλη Χάρπερ Λη

Αποφάσισε να ταξιδέψει στο Κάνσας, με τη στενή του φίλη και συγγραφέα Χάρπερ Λη, όπου πήραν συνεντεύξεις απ΄ όλους τους κατοίκους τις περιοχής, την αστυνομία και τους ίδιους τους  δολοφόνους που κρατούνταν από τις αρχές.
Αποτέλεσμα αυτής της πολυετούς έρευνας ήταν το best seller “Εν Ψυχρώ” που εκδόθηκε το 1966, καθώς ο Τρούμαν Καποτέ περίμενε την ετυμηγορία της δίκης και τον απαγχονισμό των κρατουμένων, ώστε να δώσει ένα τέλος στο έργο του. Η επαφή του με τους δολοφόνους της οικογένειας Κλάττερ, τον Ρίτσαρντ Γιουτζίν Χίκοκ και τον Πέρρυ Έντουαρντ Σμιθ, οδήγησε τον Καποτέ σε μονοπάτια που και ο ίδιος δε γνώριζε για τον εαυτό του, μα τον ακολούθησαν για το υπόλοιπο της ζωής του. Πούλησε όσο κανένα άλλο βιβλίο, μένοντας επί 37 εβδομάδες στην κορυφή, χάρισε φήμη και πλούτο στον συγγραφέα του και καθόρισε τη ζωή και το αυτοκαταστροφικό τέλος του. Έγινε τρεις φορές ταινία και χάρισε το όσκαρ στον πρόωρα χαμένο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν.

 

Λίγα αμερικανικά βιβλία έγιναν θρύλος όσο το “Εν ψυχρώ”. Έχουν περάσει 52 χρόνια και εξακολουθεί να γοητεύει τους αναγνώστες. Θεωρείται το αριστούργημα του Τρούμαν Καπότε και ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του 20ού αιώνα.

 

 

Ο Τρούμαν Καποτέ γεννήθηκε σαν σήμερα 30 Σεπτεμβρίου του 1924 και η παιδική του ηλικία στιγματίστηκε από δυο αδιάφορους γονείς που χώρισαν ενώ ήταν μόλις τεσσάρων ετών. Νιώθωντας παραμελημένος από μικρός, ασχολήθηκε με τη συγγραφή και δεν έκανε ιδιαίτερες σπουδές μιας και αναγκάστηκε να εργάζεται από τα δεκαεφτά του. Μεγαλώνοντας εξελίχθηκε σε μία ιδιαίτερη, έντονη προσωπικότητα καθώς εντάχθηκε από νωρίς στα ελίτ κοινωνικά στρώματα και είχε δηλώσει δημόσια πως είναι ομοφυλόφιλος και είχε σχέση με τον μυθιστοριογράφο Τζακ Ντύνφυ. Η σχέση τους διήρκεσε 35 χρόνια, όταν Ντύνφυ αποφάσισε πως δεν άντεχε άλλο τον αυτοκαταστροφικό χαρακτήρα του Τρούμαν. Έγραψε πολλά μυθιστορήματα, θεατρικά έργα και σενάρια. Ξεχώρισαν το “Εν Ψυχρώ” και το “Πρόγευμα στο Τίφανις”, τα οποία μεταφέρθηκαν και στον κινηματογράφο. Γνώρισε την επιτυχία και την αναγνώριση στο μέγιστο βαθμό, αγαπήθηκε πολύ και απορρίφθηκε αντίστοιχα από κριτικούς και κοινο. Τα τελευταία χρόνια πριν το θάνατο του απομονώθηκε αρκετά από τον κόσμο και κλείστηκε στον εαυτό του, εξαρτημένος από αλκοόλ και ναρκωτικά.

Στις 25 Αυγούστου του 1984, ο συγγραφέας Τρούμαν Καπότε σε ηλικία 59 ετών, αφήνει την τελευταία του πνοή στο σπίτι της φίλης του  Τζοάν Κάρσον, πρώην συζύγου του Τζόνυ Κάρσον, στις τηλεοπτικές εκπομπές του οποίου ήταν συχνά καλεσμένος ο Καπότε.

 

 

 Τρούμαν Καπότε: “Η ζωή είναι ένα μετρίως καλό έργο, με μια κακογραμμένη τρίτη πράξη”

O Αμερικανός συγγραφέας, φωτογραφημένος στο στούντιο του εμβληματικού φωτογράφου Irving Penn, σε μια σειρά πορτέτων γνωστές ως «Irving Penn’s Corner Portraits»

 

 

 

Πηγές: womantoc.gr, fractalart.gr, MTX, Βικιπαιδεία