Χωριό: Τί να συγκριθεί μαζί σου;
Όσοι έχουν ένα χωριό το οποίο επισκέπτονται από παιδιά θα ξέρουν ότι η χάρη του είναι ασύγκριτη. Αναμνήσεις παιδικές εφηβικές, από γιαγιάδες και παππούδες, θειάδες, γείτονες και ξαδέρφια. Παιδικά γέλια και ενήλικα γλέντια. Και η ιστορία συνεχίζεται. Τα παιδιά που γίνονται γονείς, οι γονείς που γίνονται παππούδες και οι γιαγιάδες και οι παππούδες και οι γιαγιάδες που γίνονται μια αγαπημένη ανάμνηση. Εικόνες που γίνονται βιώματα.
Τα πρωινά του χωριού έχουν θόρυβο. Κόκορες, σκυλιά, πουλιά, τρακτέρ, ποτιστικά μηχανήματα, κυριακάτικες καμπάνες, εμπόρους που περνούν καθημερινά από τους δρόμους του χωριού και βγαίνουν οι νοικοκυρές να ψωνίσουν.. Και η πόλη έχει θόρυβο. Μα ποιος θόρυβος και ποια βαβούρα να συγκριθεί με αυτήν του χωριού;
Το μοναδικό παντοπωλείο του χωριού που είναι συνήθως απέναντι από την εκκλησία και είναι τόπος συνάντησης των κατοίκων. Τα τσίπουρα με τη σέσουλα για τους άντρες και οι γυναίκες που ξέμειναν από μακαρόνια και κοιτούν με μισό μάτι τον άντρα τους που πάλι ήπιε λίγο παραπάνω. Που περνά αυτοκίνητο και γυρνούν τα κεφάλια ψάχνοντας απεγνωσμένα ποιοι ήταν μέσα και το κυριότερο: πού πάνε;
Κι ένα παράξενο πράγμα. Τα παιδιά αγαπούν τα χωριά. Αυτήν την κουκκίδα στον χάρτη. Κι αν η θάλασσα είναι κοντά τα αγαπούν ακόμα περισσότερο. Να εξερευνούν τους κήπους και τις αυλές να παρακολουθούν τις σαύρες και τις κάμπιες για να ανακαλύψουν τα κρυφά σχέδιά τους. Να βυθίζονται σε περιπέτειες που η φύση τους προσφέρει απλόχερα. Θέλουν να μείνουν κι άλλο, να κάνουν κι άλλες διακοπές και καταλήγουν να καταφτάνουν πίσω στην πόλη μια μέρα πριν τον αγιασμό του σχολείου ή μια μέρα μετά!
Και άλλα πολλά, που όσοι έχουν ένα χωριό σίγουρα θα έχουν να διηγηθούν…
Καθαρός αέρας με μια αύρα από τριαντάφυλλο και νυχτολούλουδο, μια γαλήνη με μια αύρα από την αλμύρα της θάλασσας, μια ανάμνηση με μια αύρα μεστή από παράδοση και αγάπη!
